Kategoria: Mitologie świata

Marcin Mortka „Świt po bitwie”

Akcja „Świtu po bitwie”, drugiego tomu „Trylogii nordyckiej” Marcina Mortki, toczy się dwadzieścia lat po wydarzeniach opisanych w „Ostatniej sadze”. Gdy Biały Jastrząb upadł, rządy nad Nordveghr objął jarl z Hladir, Tryggve, który okazał się zręcznym i przebiegłym politykiem. U jego boku trwa skald z Islandii, Vidar. Jego syn Viglund, zwany Wilczym Pyskiem, nienawidzi ojca. […]

Kozy i kozły – zapomniane symbole płodności

  Gdyby poważanie zwierząt mierzyć według mądrości znanej z przysłów ludowych, koza nie zajęłaby zbyt wysokiego miejsca. Wszyscy znamy chyba porzekadło „wysoki jak brzoza, a głupi jak koza”. Jednak wikingowie mieli nieco inny pogląd na tę sprawę. Kozy należały do grona zwierząt odgrywających istotną rolę w wierzeniach średniowiecznych Skandynawów. Powiązane były z kultami płodności. W […]

Jelenie

  W lasach porastających tereny zamieszkiwane niegdyś przez ludy germańskie sprawowało rządy kilka zwierząt. Jednym z nich był jeleń. Dawne nazwy tego stworzenia, pochodzące z języków starogermańskich, określają go ogólnikowo jako „zwierzę”, lub wprost lokują poza obszarem zamieszkiwanym przez człowieka – nazywając „potworem” czy „dzikim stworem”. W wierzeniach germańskich przypisywano jeleniom dużą rolę. Były to […]

Łukasz Malinowski „Wężowy język” t. I i II

„Wężowy język” to kolejna, po „Karmicielu kruków” i „Kowalu słów”, odsłona cyklu o przygodach Ainara Skalda. Jej autorem jest Łukasz Malinowski, historyk specjalizujący się w dziejach średniowiecznej Skandynawii. Tym razem niespokojny duch Ainara zagnał go do najwspanialszego z miast ówczesnego świata, zwanego przez wikingów Miklagardem, a nam znanego pod nazwą Bizancjum. Skald, któremu kłopoty towarzyszą […]

Dzieci Afrodyty

  To, że powinna istnieć, jest tak wielkim dobrem, że gdy przypomnisz sobie, iż ona jest, zapomnisz, że ci smutno, ponieważ nigdy nie możesz jej mieć. Pragnienie jest lepsze od posiadania. (C.S. Lewis, Błądzenie Pielgrzyma) Rzeczy tej szuka każda dusza i ze względu na nią podejmuje wszystkie swe działania. (Platon) Zazdrosna miłość własna Kronosa popycha […]