Poprzedni felieton traktował o matce Grendela, znanej z poematu „Beowulf”. Dziś przyjrzymy się bliżej samemu Grendelowi. Był on mniej potężny niż matka, co nie oznacza, że nie budził strachu. Matka Grendela mogła być jedną z archaicznych bogiń płodności. Ustalenie rodowodu stwora jest niezwykle trudne, gdyż tekst poematu, jaki zachował się do naszych czasów, został […]
Tag: Olbrzymy
Kraka – trollica, wiedźma i bogini
W folklorze, zwłaszcza islandzkim, przetrwało wiele opowieści o trollach rodzaju żeńskiego, nazywanych trollkonami lub trollkjeringami. Początkowo były żonami i matkami trolli. Z czasem, podobnie jak inne demony żeńskie, przekształcono je w czarownice. Jednak wyglądem różniły się od innych wiedźm. Były niespotykanie wielkie i silne, często zielonoskóre. Ponadto żyły w rodzinach – z mężem, a […]
Gryla i duchy Yule
Na Islandii aż się roi od trolli. Niemal każdy kamień i każda skała ma swojego własnego, wyjątkowego demona. Jednak są także istoty znane niemal na całej wyspie. Jedną z nich jest trollica o imieniu Gryla. Wyobrażano ją sobie jako niesamowicie wręcz brzydką. Według niektórych podań miała aż trzysta głów, każdą z szóstką oczu, a […]
Trolle – od olbrzymów do Muminków
Trolle umieją wywęszyć tęczę. Trolle umieją wywęszyć gwiazdy (…). Trolle czują woń snów, które śniłeś, nim jeszcze przyszedłeś na świat. (Neil Gaiman „Trollowy most”) Trolle to jedne z najbardziej znanych istot wywodzących się z mitologii skandynawskiej. Pamięć o nich przetrwała do dziś. Islandia jest nawet nazywana wyspą trolli, gdyż zachowały się tam niezliczone opowieści […]
Fenja, Menja i cudowny młynek, czyli dlaczego morze jest słone?
Fenja i Menja to dwie siostry wywodzące się z rasy olbrzymów, a konkretnie Bergrisów (olbrzymów górskich). Ich historia została opisana w „Pieśni o młynie Grottim”. Snorri Sturlusson umieścił ten średniowieczny utwór w „Eddzie młodszej”. Później, ze względu na archaiczność, włączono go do „Eddy poetyckiej”.
Strzeż się czarnego psa
W jednym z wcześniejszych felietonów opisywałam przerażające wyobrażenia mitologicznych wilków i psów, na czele z Fenrirem¹. Znalazły one odbicie w ludowych wyobrażeniach o demonach przybierających takie postacie. Znano je w Skandynawii, Niemczech i Anglii. Ich najpopularniejsza nazwa to czarne psy, która odnosi się oczywiście do fizycznego wyglądu tych stworzeń.
Kozy i kozły – zapomniane symbole płodności
Gdyby poważanie zwierząt mierzyć według mądrości znanej z przysłów ludowych, koza nie zajęłaby zbyt wysokiego miejsca. Wszyscy znamy chyba porzekadło „wysoki jak brzoza, a głupi jak koza”. Jednak wikingowie mieli nieco inny pogląd na tę sprawę. Kozy należały do grona zwierząt odgrywających istotną rolę w wierzeniach średniowiecznych Skandynawów. Powiązane były z kultami płodności. W […]