„Z nienawiści do kobiet” może być tytułem mylącym – sugeruje, że spoiwem łączącym reportaże Justyny Kopińskiej jest krzywda wyrządzona jedynie kobietom. Jednak nienawiść jest tutaj motorem działania przeciw ludziom w ogóle – bez względu na płeć czy status społeczny. Dotyka zarówno gwiazdę polskiej piosenki, geja, jak i więźnia. Reportażystka w każdym z tekstów przygląda się pokrzywdzonym i zmusza nas do zastanowienia się nad tym, co może budzić w ludziach chęć poniżenia i skrzywdzenia. Pozwolenie opowiedzenia historii tym, którzy zazwyczaj nie mają głosu, oraz dążenie do poznania prawdy, wskazania winnych przemocy i ukarania ich jest największą siłą Kopińskiej. Reportaż w jej wydaniu staje się czymś więcej niż tylko gatunkiem dziennikarskim – nabiera mocy sprawczej, ma wpływ na rzeczywistość.
Teksty zawarte w tym tomie częściowo były publikowane w prasie. Jednak zebrane w jednym miejscu nabierają siły, ukazując skalę niesprawiedliwości i znieczulicy. Tytułowym reportażem jest tekst dotyczący molestowania seksualnego w wojsku. Książkę otwiera zaś wyjątkowo smutna opowieść o Violetcie Villas – gwieździe, której życie zatoczyło dość dziwny krąg od biedy w Polsce, przez sukcesy w Ameryce, po zupełne niezrozumienie po powrocie do kraju i samotną śmierć. Jednak bohaterami są nie tylko kobiety, a podział na ofiarę i oprawcę nie jest jednoznaczny. Znakomicie pokazuje to „Dyrektor więzienia, który chciał być więźniem” – tekst poświęcony dyrektorowi więzienia, który zabija więźnia. W swoim dziennikarskim śledztwie autorka próbuje odpowiedzieć na pytanie, kto zawinił: mężczyzna, który popełnił zbrodnię, ale nie został skazany? Biegli sądowi wystawiający nieprecyzyjną i niekompetentną opinię? Psycholog, koledzy z pracy niedostrzegający zmian w zachowaniu dyrektora? A może system, który nie kontroluje i nie monitoruje zdrowia psychicznego pracowników więzienia?
Justyna Kopińska w rozmowie z Szymonem Jadczakiem w posłowiu do książki opowiada o sposobach prowadzenia dziennikarskiego śledztwa, pozyskiwaniu świadków, bohaterów, ale także o niebezpieczeństwach, jakie niesie taka forma pracy. Zarówno w tym wywiadzie, jak i w tekstach publikowanych przez autorkę widać jej ogromną potrzebę sprawiedliwości – to ona sprawia też, że pisanie jest dla dziennikarki przyjemnością, nie obowiązkiem, i ona także jest najważniejszym tematem wszystkich jej tekstów. Sama autorka wspominała w wielu wywiadach, że nie pisze „przez siebie”, że stara się pozostać niewidoczna – jednak to uparte i konsekwentne dochodzenie do prawdy i obnażanie niesprawiedliwości jest właśnie jej stylem, jej obecnością w tekstach.
Tytuł: „Z nienawiści do kobiet”
Autorka: Justyna Kopińska
Wydawnictwo Świat Książki
Data wydania: 5 marca 2018
