„Kamień na szczycie” to trzeci tom „Kronik Drugiego Kręgu” Ewy Białołęckiej – kontynuacja historii grupy młodych magów, którzy wypowiedzieli posłuszeństwo starszyźnie i ukryli się na Jaszczurze, jednej z wysp Smoczego Archipelagu. Od ich ucieczki minęły dwa lata. Krąg sądzi, że nie żyją. Jednak uwięzionej na odciętej od świata wyspie młodzieży zaczyna doskwierać nuda. Tropikalne krajobrazy, ba, nawet smoki, powszednieją. A jak wiadomo, gdy młodzi się nudzą, przychodzą im do głowy różne głupoty. Zabijają czas alkoholem, narkotykami oraz miłostkami i coraz częściej spoglądają w stronę kontynentu, który porzucili. Gdy dowiadują się, że Krąg wcale o nich nie zapomniał i zna miejsce ich pobytu, decydują się poszukać innej kryjówki i porzucić Smoczy Archipelag.
W trzecim tomie „Kronik Drugiego Kręgu” Ewa Białołęcka opisała kolejny etap dojrzewania bohaterów, którzy ewidentnie mają problem z tym, jak pokierować swoim życiem. Co wcale nie dziwi, są wszak bardzo młodzi. Pochopnie podjęli decyzję, która uniemożliwiła im egzystencję, do jakiej przygotowywani byli od momentu, w którym odkryto ich magiczne talenty. Teraz nawet zdarza im się zatęsknić za Kręgiem i utartą ścieżką z której zboczyli, skazując się tym samym na egzystencję banitów.
Gdy ktoś potrąci kamień na szczycie góry, nie jest w stanie przewidzieć, jakie będą konsekwencje tego czynu i czy ów niewielki kamyczek nie sprawi, że na nizinę spadnie zabójcza lawina głazów. Tak i oni nie wiedzieli, co sprawi ich kamyk… („Kamień na szczycie”, s. 169).
Drugi Krąg nadal podąża niełatwą ścieżką ku dorosłości. Symbolicznym momentem przejścia są wizyty składane rodzinom, które opuścili dawno temu, by podjąć naukę w szkole magów. Nie należą one do łatwych. Mieszają się w nich piękne wspomnienia, tęsknota, żal, wyrzuty sumienia, a wreszcie poczucie, że z pewnych miejsc się wyrosło, że to, co kiedyś było całym światem, już nie wystarcza. Albo wręcz przeciwnie – po tułaczce dom wydaje się najpiękniejszy i najmilszy, ale wskutek podjętych wcześniej decyzji ścieżka powrotu jest zamknięta. Tak czy siak, czasu cofnąć się nie da i młodzi bohaterowie muszą podążyć dalej.
W trzecim tomie świat wykreowany przez Białołęcką poszerza się o kolejną krainę rządzącą się własnymi prawami – Góry Zwierciadlane, ojczyznę Wiatru Na Szczycie. Drugi Krąg jest zaskoczony, nieraz zszokowany zwyczajami górskich klanów, które z kolei dziwią się, że dla przybyszy pewne oczywiste sprawy wydają się niepojęte.
„Kamień na szczycie” to, w przeciwieństwie do poprzednich tomów, zdecydowanie powieść, a nie zbiór opowiadań. Zakończenie pozwala spojrzeć na dotychczasowe wydarzenia i bohaterów (zwłaszcza Promienia) z zupełnie innej perspektywy. Ich perypetie i wybory okazują się czymś więcej niż tylko buntem grupki młodych ludzi. Gdy w grę wdają się siły wyższe i niepojęte dla śmiertelników, wiadomo już, że szykują się nie lada kłopoty. Nieśmiertelni lubią bawić się losami i nader często traktują ludzi jak kukiełki w teatrze świata. Nie inaczej jest także w powieści Białołęckiej.
„Kamień na szczycie” to kolejny udany tom „Kronik Drugiego Kręgu” Ewy Białołęckiej. Czytelnik wraz z bohaterami podąża niełatwą ścieżką ku dorosłości. Książka urzeka przede wszystkim klimatem, niespieszną, konsekwentnie wzbogacaną narracją, a wreszcie opisaniem całej historii z dużą dozą ciepła i empatii. Zakończenie zaś jasno wskazuje, że bunt Drugiego Kręgu był czymś więcej niż tylko zrywem niezadowolonych młodych ludzi. Ale o tym dowiemy się więcej w kolejnym tomie.
Barbara Augustyn
Autor: Ewa Białołęcka
Tytuł: „Kamień na szczycie”
Cykl: „Kroniki Drugiego Kręgu”, Tom 3
Wydawnictwo: Jaguar
Liczba stron: 310
Data wydania: 2018
