Zagrzeb, rok 2009. Niespełna szesnastoletni główny bohater, którego imienia nie poznajemy, ucieka z zakładu poprawczego – tak zaczyna się trudna i trochę dziwna powieść Tomislava Zajeca, prozaika i dramaturga chorwackiego, przedstawiciela młodego pokolenia. Ozi, współtowarzysz ucieczki, mówi: „Jedziemy do lunaparku”. Od tej pory wszystko już będzie dziwne, oniryczne, odrobinę surrealistyczne, chociaż osadzone w konkretnych realiach […]
