Widziałem Twoją szablę Krzysztofie. Widziałem Twoją szablę. Nie miałeś szabli. Kiedy Cię znałem, to wprawiałeś się dopiero we władaniu nią, usiłowałeś opanować te sztuki, te cięcia – płasko, w pierś kładłeś, ciąłeś opierając z ramienia, z nadgarstka, jakbyś na karwaszu opierał zakrzywiony brzeszczot. Szło takie cięcie płasko, w pierś, z karwasza.
Magazyn kulturalno- literacki