Margaret Atwood po raz kolejny wywołuje gęsią skórkę podczas lektury jej powieści – wizja nieokreślonej przyszłości wydaje się niezwykle realistyczna i prawdopodobna. I jak zawsze – autorka powraca do motywu ludzkiej pychy, przekonania, że jest się bogiem. W „Oryks i Derkaczu” jest to najważniejsza warstwa powieści – pseudonaukowa próba stworzenia doskonałego człowieka. W drugim tomie […]
