– Chodź – powiedziała Nadia. – Pokażę ci coś. Podałem jej rękę i podniosłem się z łóżka. Poprosiła, bym zgasił światło, jedyną lampę w zasikanym pokoju, który lata świetności miał dawno za sobą, o ile w ogóle kiedykolwiek je miał. Tapeta złaziła ze ścian jak wylinka z zaskrońca, jak cienka błonka jelita z kiełbasy. Wypłowiały […]
