To nie jest tak, że im więcej czytam, tym bardziej staję się wybredna. Raczej chodzi o kilka pierwszych stron. No, może kilkanaście, bo zawsze daję sobie szansę. Izrael oswojony Eli Sidi należy do lektur „długomęczących”. Niby bardzo sensownie napisana, ale trwa i trwa, a następnie przechodzi w chaotyczną opowiastkę z mnóstwem wątków autobiograficznych. I na […]
