„Niech światło lampy zalśni w szkliwie podłóg. Jedyny imperator: władca porcji lodów.”*
Lody to deser, którego nie trzeba przedstawiać. Zapewniają ochłodę w ciepłe dni oraz kuszą obietnicą słodkiego zapomnienia w bogactwie oferowanych smaków. Jednakże jest to również deser, który odpowiednio wykorzystany może zesłać człowiekowi zaszczyty i sławę. O tym opowiada przytoczony fragment wiersza oraz książka rozpoczynająca się od tego cytatu. Powieść „Lody dla królowej” to dzieło wielowątkowe, którym prym wiodą zdrada, namiętność oraz dworskie intrygi. A wszystko to spowija aromat mrożonych lodów. Ich sekrety zna jedynie królewski cukiernik.
Historia ukazana w książce rozpoczyna się na wyspie Morza Śródziemnego, gdy mały Carlo Demirco zostaje sprzedany przez rodziców nieznanemu Persowi. Mężczyzna zabiera chłopca na dwór Medyceuszy, gdzie wprowadza go w tajniki tworzenia sorbetów oraz wód mrożonych. Tak rozpoczyna się pierwszy etap historii głównego bohatera, w której odkrywa on cudowny świat smaków oraz bogactw władców Florencji. Jednakże w świecie tym Carlo jest tylko mało ważnym sługą, bez prawa do własnego życia. W przypływie rozgoryczenia bohater opuszcza Florencję, rozpoczynając drugi etap historii, która będzie się działa na dworze Ludwika XIV, zwanego Królem Słońce. Dzięki sekretom wykradzionym od swego mistrza Carlo zdobywa pozycje na dworze oraz rozpoczyna eksperymenty nad udoskonaleniem deserów lodowych, tworząc pierwsze w historii lody. Równocześnie poznajemy historię Ludwiki de Keroualle, damy dworu pochodzącej ze szlachetnej, choć zubożałej rodziny szlacheckiej. Jej celem jest znalezienie bogatego oraz potężnego męża, dlatego na królewskiego cukiernika o nieznanym pochodzeniu nie zwraca uwagi. Jednakże w sercu Carla zostaje wzniecony płomień, co nadaje jego lodom nowy wymiar smaku. Zrządzeniem losu oboje stają się pionkami w machinie wielkiej polityki oraz trafiają na dwór Karola II. Tak rozpoczyna się trzeci, najtrudniejszy etap historii życia Carla, w której pozna gorycz porażki oraz cierpienie nieodwzajemnionej miłości.
Narracja prowadzona w książce jest pierwszoosobowo, z perspektywy Carla oraz Ludwiki. Dzięki temu czytelnik ma szansę bliżej ich poznać, zrozumieć motywy, jakie nimi kierują, oraz wraz z nimi przeżywać wzloty i upadki. Oboje są kreowani na silnych bohaterów, choć o różnych cechach charakteru. Carlo jest ukazany jako marzyciel, który całe życie poświęcił dla niezwykle wymagającego pana, jakim jest lód. Jego największym pragnieniem jest stworzyć lody doskonałe, które oczarują każdego, w tym jego największą miłość, Ludwikę. Dopiero z czasem zaczyna dostrzegać inne wartości, zmieniające go wewnętrznie. Z kolei Ludwika początkowo jest ukazana jako osoba o mocno rozwiniętym poczuciu honoru, twardo stąpająca po ziemi. Jednakże już wtedy przejawia spryt i ambicję, co zostało jedynie umocnione, wraz z rozwojem akcji. Bardzo szybko utraciła swą młodzieńczą niewinność i stała się godnym przeciwnikiem dla dworskich intrygantów. Zarówno główni bohaterowie, jak i ci poboczni czarują czytelnika głębią swych uczuć oraz mnogością emocji.
Książka zachwyca czytelnika bogatymi opisami, zarówno dworów, na których przebywa główny bohater, jak też sztuki kulinarnej, w której się doskonali. Jednakże tym, co czyni ją tak wyjątkową, jest niezwykła dbałość autora o szczegóły oraz zachowanie realiów epoki, w której dzieje się akcja. Intrygi prowadzone przez polityków, księży oraz szlachetnie urodzonych zostały stworzone z rozmachem, w dużej mierze nie odbiegając od tych, które działy się przed wiekami. Należy tu również dodać, że książka została częściowo oparta na rzeczywistych wydarzeniach, autor czerpał z takich źródeł jak pamiętnik prawdziwej Ludwiki de Keroualle oraz rozprawy tajemniczego cukiernika, który jako pierwszy podał w Anglii na królewskim dworze lody, w trakcie uczty wydawanej przez króla Karola II dla rycerzy Orderu Podwiązki w 1671 roku. Krótkie fragmenty pochodzące z ,,Księgi deserów mrożonych” tego cukiernika jedynie wzmacniają autentyczność wypowiedzi, sprawiając, że nie jest pewne, co jest prawdą, a co fikcją.
Wszystkie te cechy składają się na to, że „Lody dla królowej” Anthony’ego Capelli to powieść, przy której czytelnik nie zazna nudy, zanurzając się w fantastycznym świecie pełnym blasku i namiętności. Bohaterowie wzbudzają żywe emocje, od niechęci po sympatię, a ich koleje losu odkrywa się z zaintrygowaniem, nie domyślając się, co przyniosą kolejne strony książki. Capella uwodzi swym piórem, zapraszając do podróży, w której lody odgrywają główną rolę.
Kinga Jurczyk
Tytuł: Lody dla królowej
Autor: Anthony Capella
Przełożyła: Ewa Penksyk-Kluczkowska
Liczba stron: 464
Wydawnictwo: Marginesy
Rok wydania: 2015
*Wallace Stevens, Imperator porcji lodów