Walka z własną chorobą bywa rzeczą najtrudniejszą na świecie, dużo bardziej skomplikowaną niż walka z zewnętrznym przeciwnikiem. Anna Kozik, utalentowana poetka, jest przykuta do wózka inwalidzkiego i mocno niedowidzi. Choć cierpi od urodzenia, zachowała pogodę ducha i podziwu godny stosunek do świata, pełen ciepła i miłości. Fundacja Oskar postanowiła pomóc jej w walce o przetrwanie, w której – jak to zwykle bywa – największy problem stanowią pieniądze. Cóż, nie ukrywajmy, Polska to nie jest kraj dla ludzi w sytuacji Ani Kozik. jednak i w naszym kraju są ludzie, u których serce zostało umieszczone we właściwym miejscu – tacy jak ludzie z Fundacji Oskar, która patronuje tomikowi wierszy poetki.
„Barwy mojego życia” to zbiór poezji, z których przebija słoneczna natura autorki, z uporem walczącej o każdy kolejny dzień. Nie ma w nich ponurego użalania się na los, choć czasem opowiadają o niewesołych sprawach.Można się z nich uczyć odwagi i patrzenia na jasną stronę życia. Można też nauczyć się wstydu z powodu własnych słabości, przez które jakiś drobiazg staje się dla nas powodem do obrazy na cały świat. Zapominamy, że mamy ręce, nogi i oczy, ze chodzimy gdzie chcemy i możemy robić, co chcemy. może czas sobie to uświadomić.
Każdy sprzedany egzemplarz to jeden kamyk, usunięty spod kół wózka Ani, jak pięknie wyraziła to Ewa Pałczyńska z Fundacji. A warto kupować, gdyż wiersze są piękne i zapewne kiedyś zostaną uznane za nasze dziedzictwo narodowe.
książkę wydała Warszawska Firma Wydawnicza, a nabyć ją można tutaj
