Z wielu powodów trudno jest być pisarzem w Polsce. Mówi się nawet, że obecnie w naszym kraju więcej osób pisze niż czyta. Wydawnictwa zasłaniają się kryzysem i odrzucają wiele książek. Mało brakowało, by taki los podzieliła także najnowsza powieść Witolda Jabłońskiego pt. „Miasto Nawiedzonych”. Książka zaistniała najpierw jako e-book, obecnie jest już dostępna w wersji papierowej – wciąż preferowanej przez polskiego czytelnika. Dobrze się stało, że w końcu znalazł się wydawca, ponieważ „Nawiedzone Miasto” to powieść o intrygującej fabule, obfitująca w interesujące postaci, na czym bynajmniej nie kończą się jej zalety.
Akcja powieści została osadzona w tajemniczej dzielnicy Miasta (które czytelnikom zapewne skojarzy się z Łodzią), gdzie bije mistyczne Źródło, gwarantujące wielką moc. Miejsce to przez wieki zmieniało właścicieli. Każdy, kto kiedykolwiek odczuł na sobie działanie Źródła, chciał zagarnąć moc tylko dla siebie. Fabuła powieści została osnuta wokół takiego właśnie konfliktu. Do Miasta przybywa panna Lilli Herzenglass, potomkini dawnego właściciela tej ziemi, chcąc odzyskać rodzinne włości na podstawie starych dokumentów. Pochodzący z żydowskiej rodziny Opiekun Źródła i jego młodzi poplecznicy sprzeciwiają się jej żądaniom. Jednak panna Lilli ze swoimi mrocznymi metodami działania to nie jedynie zagrożenie dla tego pełnego tajemnic miejsca. Także Ojciec Dobrodziej, miejscowy dostojnik kościelny, chciałby rozszerzyć swoje wpływy.
Kreacja świata przedstawionego w „Mieście Nawiedzonych” należy do wyjątkowo udanych. To nie tylko efektowne, wielokulturowe tło dla niesamowitych wydarzeń, ale także obraz polskiej współczesności, na którą wciąż mają wpływ zadawnione urazy z przeszłości. Szerzą się nietolerancja, korupcja i zbrodnia, a Miasto staje się miejscem starcia rozmaitych światopoglądów, obyczajów i osobowości, co zostało niejednokrotnie w humorystyczny sposób przedstawione, upersonifikowane choćby w postaciach sióstr Ostrobramskich, z których jedna jest wojującą dewotką, a druga samozwańczą okultystką.
Jeśli chodzi o postaci, trudno jednoznacznie stwierdzić, kto jest głównym bohaterem „Miasta Nawiedzonych”. Najbliżej definicji tegoż znajduje się trzyosobowa grupka młodych muzyków. Ariel, Alicja i Emil są młodymi ludźmi u progu dorosłości, którym życie nie szczędziło przykrych, a nawet traumatycznych przeżyć. Jako strażnicy Źródła znaleźli swoje miejsce na świecie, co jednak nie wyzwoliło ich od trosk codzienności. Poza mistycznymi obowiązkami zmagają się z typowymi problemami młodzieży – pierwszą miłością, wyborem drogi na przyszłość, niezadowoleniem (tudzież brakiem) rodziców. Kreując sylwetki młodych ludzi, autor zadbał, by posługiwali się współczesnym językiem oraz wykazał się znajomością współczesnych subkultur, co dodało tym postaciom wiarygodności.
Wiele postaci to także wiele wątków. Podobnie jak „Słowo i Miecz”, choć treściowo pod wieloma względami odległe, także „Miasto Nawiedzonych” jest powieścią o bardzo złożonej fabule. To układanka, której składanie w całość sprawi wiele literackiej przyjemności wymagającemu czytelnikowi. Postaci drugoplanowe cechują się równie wyrazistymi sylwetkami, co te z pierwszego planu. Ponadto w kreacji polityków i ludzi kościoła można dopatrywać się zamierzonego podobieństwa do osób realnie istniejących. Taki zabieg nadaje książce satyrycznego charakteru, a celne i kąśliwe uwagi pod adresem niektórych postaci czy grup pozwalają zyskać pewne rozeznanie także w poglądach samego autora.
„Miasto Nawiedzonych” to książka, która ma szansę spodobać się czytelnikom o rozmaitych gustach. Nastrój powieści jest zróżnicowany, znajdziemy tu wszystkie jego odcienie, od tajemniczości i grozy przez liryzm po humor. Jedynym, co może nie spodobać się czytelnikom, zwłaszcza preferującym klarowne rozwiązania, jest otwarte zakończenie. Powieść urywa się w niezwykle istotnym momencie – niewykluczone, że to zwiastun kontynuacji. Byłoby miło.
Karolina „Mangusta” Kaczkowska
Tytuł: „Miasto Nawiedzonych”
Autor: Witold Jabłoński
Okładka: miękka
Ilość stron: 395
Rok wydania: 2013
Wydawnictwo: Enso Publishing
Ocena:5/5
