W pierwszym tomie serii „Żywioły” A. C. Gaughen śledziliśmy losy Shalii, królowej wywodzącej się z pustyni. „Więzy nieba” nie są klasyczną kontynuacją. Akcja książki rozgrywa się w tym samym świecie, ale skupia na innych bohaterach.
Aspasia była dzieckiem, gdy przemocą zabrano ją od rodziny i pozbawiono wolności. Obecnie, mimo że jest kapitanem własnego statku, nadal pozostaje niewolnicą i musi wypełniać rozkazy Cyrus, bezwzględnej władczyni przestępczego imperium. Do obowiązków Aspasii należy zapewnianie kolejnych niewolników. Dziewczyna ma z tego powodu ogromne wyrzuty sumienia, stara się więc uchronić od tego losu kobiety i dzieci, przywożąc Cyrus tylko mężczyzn. Jej podróżom przyświeca jeszcze jeden cel – Aspasia pragnie odnaleźć zaginione rodzeństwo.
Dziewczyna skrywa wiele tajemnic, w tym niezwykłą potęgę Żywiołu, którym włada – powietrza. Pewnego dnia na jej statek trafia Kairos, brat Shalii, znany z poprzedniego tomu „Berło ziemi”. Mimo początkowej nieufności między bohaterami rodzi się więź, a Aspasia nie może całe życie uciekać przed prawdą o sobie.
Choć „Więzy nieba” A. C. Gaughen na pierwszy rzut oka mogą wydawać się zupełnie inną powieścią niż „Berło ziemi”, to jednak obie mają wiele wspólnych elementów. Znów poznajemy historię młodej dziewczyny, która musi szybko dorosnąć w trudnych okolicznościach, włada zakazaną mocą oraz zmaga się z poważnym problemem (w pierwszym tomie była to przemoc domowa, w tym niewolnictwo). I choć jest to fantasy, to jednak z dużą przewagą wątku romansowego, a w „Więzach nieba” mamy go chyba jeszcze więcej niż w poprzednim.
Sięgając po tę książkę, warto więc mieć świadomość, że pod względem ciekawej i nietuzinkowej kreacji świata i magii A. C. Gaughen czytelnika nie zaskoczy. Jej powieść skupia się bardziej na głównych bohaterach i relacji między nimi. Głównie jednak na samej Aspasii, co jest też efektem wyboru przez autorkę narracji pierwszoosobowej i to prowadzonej tylko z perspektywy jednej bohaterki. To często jest problemem, gdy seria się rozbudowuje i przydałyby się rozdziały z punktu widzenia innej postaci. W „Więzach nieba” aż prosi się o fragmenty napisane z perspektywy Shalii, niestety, ich nie dostajemy.
Sama Aspasia jest całkiem ciekawą bohaterką, dręczoną przez wyrzuty sumienia. Nienawidzi niewolnictwa, ale zdecydowanie dąży do swoich celów. Mamy więc twardą, silną osobę, ukształtowaną przez trudne doświadczenia. Dziewczyna miewa chwile zwątpienia, ale nigdy się nie poddaje.
Spełniłam parę dobrych uczynków, ale nie myliłeś się, nazywając mnie potworem. Bo nim jestem. Musiałam nim być. Jeśli chcę coś osiągnąć, nie waham się zabić. Zabrać kogoś od rodziny. Zniewolić. – Mówiłam tak, nie będąc pewna własnych słów (s. 121).
Pozostałe postacie, w tym Kairos i specyficzna załoga Aspasii, złożona z dzieci obdarzonych niezwykłymi zdolnościami, są znacznie gorzej napisane. Jak na mój gust, za dużo też wątku romansowego.
Ważnym elementem „Więzów nieba” jest zwrócenie uwagi na okrucieństwa związane z niewolnictwem. Aspasia została porwana, ale są też bohaterowie (Bast) sprzedani handlarzom przez własną matkę. Zbiorowym bohaterem tej powieści okazują się niewolnicy, którym udało się zrzucić kajdany, ale choć od nowa budują swoje życie, nadal nie mogą sobie poradzić z tragicznymi przeżyciami.
A. C. Gaughen dorzuca także garść nowych informacji o mocach Żywiołów, choć elementy fantastyczne nie są w tej powieści na pierwszym planie. Dowiadujemy się jednak o ponownym przebudzeniu różnych mocy, ich związkach z ludzkimi emocjami, a wreszcie pojawiają się zupełnie nowe zdolności.
„Więzy nieba” A. C. Gaughen, drugi tom serii „Żywioły”, to lekka fantastyka, w której autorka bardziej niż na rozbudowywanie magicznego uniwersum, stawia na przedstawianie silnych bohaterek w powiązaniu z problemami trapiącymi świat.
Barbara Augustyn
Autor: A. C. Gaughen
Tytuł: „Więzy nieba”
Tytuł oryginalny: „Imprison the Sky”
Tłumaczenie: Małgorzata Fabianowska
Cykl: „Żywioły”
Wydawnictwo: Uroboros
Liczba stron: 460
Data wydania: 2021
