Magazyn kulturalno- literacki
Roman Pastuszuk jawi mi się jako twórca, który nadal pisze piórem w notatniku, tworzy, bo kłębiące się myśli szukają ujścia, a w poezji widzi środek, nie cel. To również autor, który nie pozwala się ująć w jakieś ramy. Jego dorobek trudno klasyfikować czy szufladkować, a już tym bardziej oceniać. Przede wszystkim poezja Pastuszuka jest niezwykle […]
Pragnienia, tęsknoty, zawody, wyrzuty; ja, oni; życie, relacje międzyludzkie, autopoznanie; dialog i monolog – taka jawi się poezja Hvrst. Tak wiele tematów do przemyślenia, kwestii do obgadania (również z samym sobą), a słów tak mało. Ale przecież nie tylko leksyka tworzy akty mowy, nie tylko dzięki mówieniu się komunikujemy. I poetka, podpisująca się pseudonimem Hvrst […]
Sandra Dyba to kolejna osoba młodego pokolenia wkraczająca w liryczny świat. Na swoim koncie ma już całkiem pokaźny dorobek, choć dopiero czeka na swój debiut. Młoda poetka upodobała sobie szczególnie językowe zabawy. Wykorzystuje możliwości, jakie daje jej leksyka nie tylko do skomplikowanych opisów przeżyć podmiotu lirycznego, ale i w celu odzwierciedlenia widzianego przez ów podmiot […]
Coraz więcej poetów-amatorów zdobywa odwagę, by pokazać większemu gronu odbiorców swoją twórczość. I słusznie! Bo nawet wśród gąszcza wierszy i nie-wierszy można odnaleźć autora z wielkim potencjałem, którego utwory stanowią czystą przyjemność dla odbiorcy. Nie bójcie się więc ujawniać swojego talentu, bo niemal każdy wiersz znajdzie swojego zwolennika, wszak wszyscy szukamy w poezji różnych wrażeń, […]
Polska poezja współczesna przypomina trochę kuferek z pozytywką. I pudełek i wierszy na rynku jest cała masa, poza tym dobrze wiemy, czego możemy się spodziewać otwierając szkatułkę. Nawet nakręcając mechanizm jesteśmy przekonani, że usłyszymy „Dla Elizy”. Młodzi poeci (mowa tu głównie o amatorach) próbują zmienić brzmienie wyeksploatowanej melodyjki, tworząc z niego utwory czasem banalne, bo […]
na skrawku powieści usiadły skrzydlate szepty o lekkości ducha. frunę słowem zapylając oczy czarujące barwy onieśmielają. wokół zdania, przestrzeń i pustka wypełniona majestatycznym szelestem unoszę powieki zroszone nektarem z kielicha, a nie czary goryczy. słodkie i lepkie – swawolne myśli żyją, w zbyt krótkim czasie darowane na wieczność, tęsknią za dosięgnięciem ostatecznego pułapu. („Poranne zapiski” […]