Bohaterowie bajek dla dzieci podzieleni są na dobrych i złych, a my od dziecka jesteśmy uczeni tego schematu. Ale czy czarne charaktery zawsze muszą postępować niepoprawnie? Czy istnieją ludzie źli z natury? W powieści kryminalnej Carmen Posadas zaciera się granica między dobrem a złem. Jedna z najlepszych, latynoamerykańskich autorek wpisuje nas na listę gości „Zaproszenia na morderstwo”. Czy warto przyjąć tę propozycję?
Oliwia zawsze umiała postawić na swoim. Niestety, dobra passa nie trwała wiecznie. Od jakiegoś czasu los nie był dla niej przychylny. W krótkim czasie straciła dwie córeczki, później pomimo swego wdzięku została porzucona przez męża-bankruta. Nikt jednak nie rozczulał się nad losem kobiety. Oliwia-egoistka, zawsze myślała jedynie o osiągnięciu własnych korzyści. Nie liczyła się z innymi, ludzi traktowała przedmiotowo. „Rozkapryszona i pławiąca się w luksusach” – tak właśnie widziało ją otoczenie. Nie utrzymywała kontaktu nawet z własną siostrą, mimo że były dla siebie jedyną rodziną.
Sposób bycia Oliwii przypomina zachowanie Kurtza z „Jądra Ciemności” Josepha Conrada. To postaci drugoplanowe budują portret psychologiczny głównej bohaterki, ona sama w powieści pojawia się epizodycznie. Poznajemy ją przez pryzmat wspomnień „przyjaciół”. Kolejnym podobieństwem jest zdolność do manipulacji ludźmi. Oliwia potrafiła wywrzeć niezwykły wpływ na innych, co pozwalało jej robić z nimi wszystko, na co tylko miała ochotę. Najlepiej świadczy o tym opis postępowania jednego z bohaterów:
„Bo tylko tak, kiedy już jej nie było, mógł jakoś zmusić się do nieodbierania jej telefonów, tylko kiedy nie stała przed nim i nie był wystawiony na urok i barwę jej głosu, zapach jej ciała, czar jej spojrzenia, jej zagubiony uśmiech.”
Główna bohaterka postanawia urządzić przyjęcie w celu uczczenia swego rozwodu. W trakcie imprezy wychodzą na jaw jej prawdziwe zamiary. Okazuje się, że goście dostali tytułowe „zaproszenie na morderstwo”, chociaż wtedy jeszcze nikt nie wiedział, co to oznacza. Kiedy zostaje odnalezione ciało Oliwii, cień podejrzeń pada na każdego z obecnych na pokładzie „Sparkling Cyjanide”. Wszyscy mieli jakiś motyw. Biegli orzekają, że kobieta musiała ulec nieszczęśliwemu wypadkowi. Wydaje się, że zagadka zostaje rozwiązana, jednak Agata, siostra ofiary, nie chce uwierzyć w tę wersję wydarzeń. Rozpoczyna śledztwo na własną rękę, aby dowiedzieć się, kto zabił Oliwię. Kobieta przy pomocy wskazówek pozostawionych przez siostrę zmierza do prawdy, jak po nitce do kłębka.
Narrator prowadzi nas poprzez labirynt kłamstw i podejrzeń ku zaskakującemu zakończeniu. Autorka powieści stopniowo buduje nastrój. Przed każdym momentem przełomowym stosuje retardację co dodatkowo podsyca chęć czytania. Czasami w tych pełnych napięcia chwilach, kiedy wydaje się, ze jesteśmy już o krok od poznania prawdy, narrator opowiada zabawną sytuację, której zadaniem jest oczyszczenie z emocji.
Powieść napisana jest wyszukanym językiem, co także przemawia na jej korzyść. Komentarze odautorskie dodatkowo urozmaicają akcję. Odnaleźć tu możemy także wątki biograficzne. Akcja utworu rozgrywa się w Madrycie – miejscu zamieszkania Carmen Posadas, która w młodości (tak jak Oliwia i jej siostra) także mieszkała w Moskwie z ojcem-dyplomatą.
Jest to idealna pozycja dla fanów powieści detektywistycznych. Carmen Posadas – autorka scenariuszy filmowych i telewizyjnych dokładnie opisuje każdy szczegół. Zwraca uwagę czytelnika na wiele znaczących detali, bez których powieść ta nie byłaby tak niezwykła. Do ostatniej chwili nie poznajemy imienia mordercy. Ale czy sprawca jest tu najważniejszy? Może zachowanie zupełnie kogoś innego zasługuje tu na uwagę? Warto przecież pamiętać, że:
„Nawet popsuty zegar dwa razy na dobę wskazuje dobrą godzinę.”
Karolina Serwach
Ocena: 4,5/5
Tytuł: Zaproszenie na morderstwo
Autor: Carmen Posadas
Liczna stron: 348
Data wydania (PL): 2012
Wydawnictwo: Muza S.A.
ojej a dlaczego jest przecinek po „Oliwia” w drugim akapicie :(?