Z okazji wydania antologii fantasy i SF „Dziedzictwo Gwiazd”, postanowiłam porozmawiać na temat jej powstania z jednym z jej redaktorów, moją redakcyjna koleżanką- Luizą Dobrzyńską.
Luiza jest pisarką, redaktorką i recenzentką. Zadebiutowała powieścią „Dusza”, którą Szuflada objęła patronatem.
M.P.: Skąd wziął się pomysł na stworzenie antologii, której motywem przewodnim jest koniec świata?
Cóż, pomysł wziął się oczywiście z zapowiadanego na grudzień 2012 końca świata. Nikt rozsądny nie wierzy, rzecz jasna, w tego typu przepowiednie, ale nie zaszkodzi zabawić się trochę z tej okazji.
M.P.: Czy w ogóle można mówić o motywie przewodnim w tej antologii, czy to tylko nawiązanie do daty domniemanego końca świata, która zbiegła się z premierą?
Prawdę rzekłszy to tylko nawiązanie – opowiadania zawarte w antologii są po prostu opowiadaniami sf i fantasy. Chwilami są mroczne, chwilami nawet straszne, ale czasem jedynie zabawne. I świat sie na nich nie kończy, bo może jeszcze będzie drugi taki tom?
M.P.: Czym się kierowałaś w wyborze tekstów?
Przede wszystkim poprawnością stylu i języka polskiego oraz oryginalnością pomysłu. Nie można było dopuścić do antologii jawnych plagiatów, ani też opowiadań z poważnymi błędami. Jeśli chodzi o samą treść, to trudno było ją ocenić pod kątem „to się nadaje, a to nie.” Ze swej strony starałam się wyeliminować jedynie te, które operowały rażącymi wulgaryzmami i niewybrednym seksem, czasem wręcz pornografią. Nie mówię tu o lekko traktowanej erotyce, w końcu tom nie jest przeznaczony dla dzieci….
M.P.: W jaki sposób pozyskaliście znane nazwiska do napisania tekstów do antologii?
O to trzeba spytać Krzysztofa P. Nowaka. Jako osoba znana w kręgach polskiej literatury i członek ZLP miał do nich ułatwiony dostęp. Mnie by pewnie nawet nie odpisali 🙂
M.P.: Jak Ci się współpracowało ze Związkiem Literatów Polskich?
Konkretnie z Krzysztofem? Były drobne potknięcia, ale na ogół bardzo dobrze. Tak naprawdę to on wziął na siebie najtrudniejszą część pracy, a ja mu tylko pomagałam.
M.P.: Co konkretnie przedstawia okładka i do czego nawiązuje?
To już pytanie z serii „Co poeta chciał powiedzieć…” Myślę, ze każdy sam musi znaleźć własne rozwiązanie tej zagadki.
M.P.: Dlaczego antologia nosi tytuł „Dziedzictwo gwiazd”?
Pełny tytuł miał brzmieć „Dziedzictwo mrocznych gwiazd”, ale Krzysztof uznał, ze za dużo będzie tego „mroku”. Chodzi o to, że wszyscy jesteśmy gwiezdnych dziedzictwem. Nasze ciała zbudowane są z materii gwiezdnej, a jak kto nie wierzy, niech spyta pierwszego lepszego fizyka.
M.P.: Czy poza fantastyką w antologii odnajdziemy także teksty o tematyce SF?
Jest trochę opowiadań fantasy i trochę czystej SF. Dla każdego coś miłego.
M.P.: Czy masz swoje ulubione opowiadanie w tym zbiorze?
A czy matka ma swe ulubione dziecko w gromadce?
M.P.: Czy planujecie wydać kolejną antologię? Jeśli tak, to czy wiecie już jaki będzie jej przewodni motyw i kogo zaprosicie do współpracy?
Na razie to jedynie odległe plany. Jeśli uda się pozyskać znanych pisarzy, pewnie ogłosimy kolejny konkurs dla debiutantów. Moim skrytym marzeniem jest, by można było zamieścić tam również dwa, trzy opowiadania z konkursu „Elfie wakacje”, bo był on naprawdę mocno obsadzony. Ale to wszystko pieśń przyszłości.
M.P.: Czego nauczyła cię praca przy antologii?
Przede wszystkim cierpliwości. I tego, ze na świecie nie ma nic darmo.
Dziękuję za rozmowę. 🙂
Zapraszamy także na oficjalny profil antologii „Dziedzictwo Gwiazd”: http://www.facebook.com/DziedzictwoGwiazd?ref=ts&fref=ts
