Tytuł tej książki – „Tęczowe San Francisco” –jest nieco mylący. Dopiero podtytuł – „Wspomnienia o moim ojcu” – dopowiada główną treść tekstu Alyssii Abbott. Portret amerykańskiego miasta z czasów formowania się ruchu LGBT oraz – później – epidemii AIDS to tylko bowiem tło dla wzruszającej narracji o relacji córki z niezwykłym ojcem.
Tym niezwykłym ojcem był Steve Abbott – poeta, pisarz, działacz LGBT, który samotnie, po śmierci żony, wychowywał swoją córkę. Jej życie wydaje się niesamowitą przygodą, która wiązała się z egzystencją w samym środku wolnościowej zawieruchy w mieście – mekce wszelkich oryginałów, odszczepieńców i odmieńców. Mała Alyssia uczestniczyła w różnych spotkaniach najważniejszych gejowskich twórców tamtych czasów, przez jej dom przewijały się dziesiątki kolorowych i niecodziennych postaci, a styl życia daleki był od tego w mieszczańskich rodzinach jej koleżanek ze szkoły.
Jednak Alyssia w pewnym momencie zaczyna tęsknić za rodziną, jakiej nigdy nie miała. Ojciec gej staje się powodem do wstydu, gdy w państwie zaczyna narastać nienawiść wobec homoseksualistów. Fragmenty te zresztą znakomicie odpowiadają na dyskusję wokół osób nieheteronormatywnych, które wychowują dzieci. Nie ma problemu, dopóki społeczeństwo nie daje odczuć, że jest się innym, gorszym – wstyd u córki poety zaczyna się od pogardliwego słowa „ciota”, użytego przez kolegę ze szkoły.
Alyssia Abbott niezwykle szczerze opisuje swoją relację z ojcem, szczególnie wstrząsająco we fragmentach dotyczących ostatnich miesięcy jego życia. Swoje wspomnienia konfrontuje z dziennikiem Steve’a i zestawienie ich wypada zdecydowanie na niekorzyść córki, która spędza studia w Paryżu, gdy najbliższa jej osoba na co dzień zmaga się z kolejnymi etapami choroby. Autorka patrzy na siebie dwudziestoletnią niczym na obcą osobę, bohaterkę książki, którą w pewien sposób stara się zrozumieć.
Opowieść ta jednak jest pełna miłości ojca do dziecka i dziecka do ojca. Widać ją w każdym wpisie w dzienniku Abbotta, w każdym jego komiksie z główną bohaterką w postaci Alyssii i w każdej podjętej decyzji. Córka jest tego świadoma, a jej wspomnienia, napisane dwadzieścia lat po śmierci ojca, są hołdem złożonym ich miłości.
„Tęczowe San Francisco” można także czytać jako historię ruchu gejowskiego w USA – mnóstwo tu nawiązań do ówczesnej polityki (nie zabrakło też Harveya Milka) ale i narrację o amerykańskiej literaturze gejowskiej. Jednak dla mnie to przede wszystkim opowieść o świecie, który już nie wróci – umarł wraz z tymi biednymi chłopcami, odchodzącymi jeden po drugim w wyniku AIDS. Wraz z wybuchem epidemii HIV skończyła się beztroska i zabawa, kolorowy ferment wymierzony w ustatkowaną heterorodzinę z przedmieść. Wspomnienia Alyssi Abbott to piękna książka o miłości, od której trudno się oderwać i nad którą ciężko nie zapłakać.
Anna Godzińska
Tytuł: „Tęczowe San Francisco. Wspomnienia o moim ojcu”
Autorka: Alyssia Abbott
Przełożyła: Dobromiła Jankowska
Wydawnictwo: Czarne
Premiera: 9 września 2015
