Suen, zwany Sethyjczykiem, to uciekinier z Wietrznych Krain, jasnowłosy, urodziwy mężczyzna skrzętnie ukrywający swoje magiczne, uzdrowicielskie umiejętności pod płaszczykiem melancholii i wyobcowania. Poznajemy go w chwili, gdy do świątyni kapłanów z Zielonych Ziem, w której mieszka, przybywa groźny oddział Raghów – barbarzyńskiego ludu z Północy. Jego przywódca Asura, zwany także synem Czerwonego Wilka, poszukuje uzdrowiciela dla swojego sparaliżowanego brata. Raghowie nie pozostawiają Suenowi wyboru – musi udać się z nimi w daleką podróż na północ, albo świątynia spłonie razem z jej mieszkańcami.
Z początku nic nie wskazuje na to, że Suen i Asura nawiążą nić porozumienia. Raghowie słyną z okrutnych obyczajów, bezwzględności w walce i zamiłowania do olbrzymich śnieżnych wilków. Wiotki Sethyjczyk budzi w nich złość i pogardę. Na domiar złego nie potrafi wysiedzieć w spokoju w jednym miejscu. Jego ciągłe wypatrywanie okazji do ucieczki, nieostrożność i nonszalancja wiele razy stawiają Raghów w trudnej sytuacji. Wydaje się, że syn wodza sprowadził na siebie katastrofę zamiast wyczekiwanego wybawienia dla poturbowanego brata.
W miarę jak barbarzyńskie zaprzęgi coraz głębiej brną w śniegu, pokonując po drodze piętrzące się przeciwności, Asura i Suen są zmuszeni spojrzeć na siebie bez wcześniejszych uprzedzeń. Pod szerokim, obszytym gęstym futrem kapturem Ragha kryje się bowiem honorowy wojownik, który nie zawsze postępuje w zgodzie z surowymi prawami swojego ludu, a piękna twarz Sethyjczyka skrywa niejedną tajemnicę, odbierającą mu złudną kruchość. Może się nawet okazać, że mimo odmiennego wychowania, ambicji i podejścia do świata ci dwaj mężczyźni będą w stanie sobie wzajemnie zaufać. Ale czy wystarczy im do tego determinacji i tolerancji?
„ – Zrób to nożem – powiedział Asura i, ku zaskoczeniu Suena, sięgnął do pochwy.
– Mam uwierzyć, że chcesz mi pomóc? – zapytał.
Suen wahał się przez chwilę, patrząc na nóż, który Ragh trzymał w dłoni. Nie miał pewności, czy to podstęp, ale coś w spojrzeniu wojownika przekonało go. Opuścił sztylet, a potem cisnął go do wiadra z wodą, która zasyczała i zaparowała intensywnie pod wpływem żaru.
– Zrób to więc – powiedział, nie patrząc mężczyźnie w twarz. – Wypal go z mojej skóry”.
„Tam gdzie topnieje lód” Sylwii L. Leśnej to powieść fantasy opierająca się na motywie drogi. Na jej kartach szaleje śnieżna zamieć, która podkreśla wrażenie hermetyczności. Świat Raghów jest skrępowany konkretnymi zasadami, często bezlitosnymi i odartymi ze współczucia. Leśna kreuje więc portrety outsiderów, którzy z jakiegoś powodu wypadli z systemu albo też ledwo się w nim jeszcze mieszczą. Począwszy od dumnego, brutalnego Vildara, władcy orłów, poprzez zrezygnowanego Kahena, brata Asury, skończywszy na Akarze, niezwykle intrygującej postaci kobiecej, siostrze bliźniaczce Asury, pokazuje, jak trudno jest podążać za tłumem i jak wysoką cenę się płaci, jeśli mimo wszystko nadal się próbuje.
„Tam gdzie topnieje lód” to również nieoczywisty romans, zbudowany na zasadzie kontrastu. Asurę i Suena nie różnią jedynie charaktery, ale pół świata, a wraz z tą odległością odmienne obyczaje i światopogląd. W takich sytuacjach zwykle nie ma jednej właściwej odpowiedzi i żaden z nich nie stara się też jej szukać.
To, co szczególnie ujęło mnie w tej książce, to misternie zbudowany świat, oparty na wierzeniach i mitologii syberyjskiej, która nie jest zbyt często wykorzystywana w powieściach. Autorce udało się oddać przytłaczającą, apatyczną atmosferę wiecznej zimy, odmrażającej ciała, ale też uczucia. Na pewno sięgnę po drugą część – jeszcze wiele wątków czeka na rozstrzygnięcie. Polecam wielbicielom mitologii i nieszablonowej, przygodowej fantastyki z elementami romansu.
„Odetchnął mroźnym powietrzem i dłonią osłonił oczy przed słońcem, które iskrzyło w śniegu. Rozejrzał się po obozie rozbitym na przełęczy między górami, gdy dostrzegł Navah. Wilczyca podbiegła, machając ogonem i patrząc złotymi ślepiami, jakby chciała mu coś powiedzieć. Jeszcze wczoraj, nie wiedziałby, jak się zachować, może nawet struchlałby na jej widok. Ale po tym, jak ocalił zwierzęciu życie, nawiązała się między nimi więź”.
Magdalena Pioruńska
Książkę można zamówić na https://bucketbook.pl/
