Magazyn kulturalno- literacki
Wiele jest utworów literackich przedstawiających miłość w wyidealizowany sposób, jako niezwykłe uczucie, którym zakochani darzą się przez całe życie. Ale co, gdy gorące uczucia powoli zaczynają gasnąć, a zamiast szampana przychodzi nam pić kompot z truskawek? Na to pytanie znajdujemy odpowiedź, czytając książkę „Wszystko dla Ciebie” Joanny Sykat.
Wiek XXI na każdym kroku udowadnia, że miłości nie ma. Ludzie przestają traktować poważnie związki, stając się coraz bardziej liberalni. Przysięga wierności przechodzi do lamusa, a miłość fizyczna przeważa nad duchową. „Niech żyje wolność, wolność i swoboda” śpiewał zespół Boys. Podobny pogląd na miłość prezentuje Julie Highmore w „Uśpionych sekretach”.
Gdy ktoś przedstawia nam książkę jako „klasykę literatury”, bardzo często odrzucamy już myśl o jej przeczytaniu. Odnoszę wrażenie, że w nas, czytelnikach występuje dziwnego rodzaju mechanizm, który łączy słowo „klasyka” z narzucaniem nam tego, co powinniśmy czytać. Wszak kanon literatury światowej, do której twórczość Tołstoja zaliczyć można na pewno, trzeba znać, a najlepiej jeszcze zachwalać. […]
Jesienna pogoda za oknem sprzyja depresyjnym nastrojom. Sprawia, że leżenie w łóżku, pod kołdrą, z parującą kawą na nocnym stoliku to jedyna aktywność, na jaką stać większość ludzi. Czy lektura książki w takim momencie to dobry pomysł? Zdecydowanie tak, pytanie pozostaje tylko jedno: jakiej? Wesoły romans z przesłaniem „wszystko będzie dobrze” czy może dołująca historia […]
Hanka to poetka. Od kiedy pamięta ma tego samego męża i dwójkę dzieci. Niespodziewanie w jej życiu pojawia się kochanek – ktoś z kim nadaje i odbiera na tych samych falach, ktoś dla kogo gotowa jest wywrócić swoje życie do góry nogami. W każdym razie – na początku jest gotowa, potem zaczyna się jej „ucieczka […]
To dziwne uczucie wsączało się w jej serce i umysł powolutku, złowieszczo i podstępnie. Nie, żeby była jakoś szczególnie podejrzliwa. Po prostu coś ją dręczyło. Jak komar, który lata nad głową tuż przed zaśnięciem. Myślisz, cholera, niechby już ukąsił i poleciał, byleby tylko skończyło się to jego bzykanie. Ale nie! On nadal lata i bzyczy, […]