Magazyn kulturalno- literacki
Elżbieta Musiał jako artystka wszechstronna na kartach książek łączy ukochane dziedziny sztuki. Słowo splata z obrazem, wnika w świat malarski i lirycznym okiem spogląda na swoich bohaterów. Podobnie jak w „Mówię pochyloną cambrią” (recenzja), w „Tym jednym” także autorka wskrzesza osoby, które trwale zapisały się w historii sztuki.
Kurosawę za życia nazywano geniuszem, wizjonerem albo współczesnym Szekspirem. Sidney Lumet zakazywał doszukiwania się wpływów Japończyka w swoich filmach, twierdząc, że nie odważyłby się podjąć naśladowania tak wielkiego twórcy. Federico Felliniemu wystarczyło obejrzeć jedynie „Siedmiu samurajów”, by określić Kurosawę jako „przykład wspaniałego twórcy filmowego”. Na tym filmie, niestety, często zaczyna się i kończy związek większości […]
„Jaka szkoda!” – miała podobno powiedzieć w ostatnich słowach swojego życia. Po ponad stu latach od jej śmierci moglibyśmy powtórzyć za nią. Jaka szkoda bowiem, że tak mało wiemy o malarce Pauli Modersohn-Becker. Artystka z niezwykłym, choć krótkim, życiorysem była autorką wyjątkowych portretów, pejzaży, ale przede wszystkim pierwszą kobietą, która namalowała siebie nago.
Eliza Segiet to kobieta o wielu twarzach. Te wcielenia ściśle łączą się z jej pasjami: filozofią, poezją i teatrem. Ukończyła Filozofię na UJ w Krakowie (potwierdziła te zainteresowania również studiami podyplomowymi), wydała dwa tomiki poezji („Romans z sobą” i „Myślne miraże”), zdawała do szkoły aktorskiej, przewrotny los jednak postawił ją po drugiej strony sceny. Na […]
Pablo Picasso znany jest nie tylko z wielkiego talentu plastycznego, ale również ze swojej słabości do płci pięknej. Jego przygody miłosne można liczyć zapewne w setkach, albo i tysiącach. Kobiety do niego lgnęły, a on je obezwładniał – czy to swoim geniuszem, stylem życia, czy może jeszcze czymś innym? Pewnie wszystkim po części. Jak wyliczają […]
„Ptaki ze snów” to piąte spotkanie Aliny Biernackiej z czytelnikami. Otwierający zbiór utwór wprowadza odbiorcę w oniryczny nastrój, wskazuje, że będziemy mieli do czynienia z prawdą, fikcją, snami, wyobrażeniami, niedopowiedzeniami – przy czym poetka zaciera między nimi wszelkie granice. Ten nieco niepokojący, magiczny, dość powiedzieć: dziwny (na pierwszy rzut oka) przekaz nabiera wyrazistości przy uważnym […]
„Pro i kontra” to niezwykłe spotkanie ze słowem i rysunkiem. Wierszom Józefa Plessa towarzyszą prace Franciszka Starowieyskiego – całość jest połączeniem tak spójnym, że wydaje się, jakoby te minidzieła sztuki nie mogły już nigdy więcej istnieć osobno.