Tag: Państwowy Instytut Wydawniczy

Jacques Aumont – Interpretacja filmów

Książka francuskiego krytyka filmowego jest nie tylko, jak wskazuje tytuł, o rozumieniu i nadawaniu znaczeń ruchomym obrazom, ale o pewnej aktywności umysłu, właściwej każdemu z nas. W jakimś sensie Interpretacja filmów jest obroną interpretacji jako czegoś naturalnego, wręcz niezbędnego w codziennym funkcjonowaniu. Według Aumonta tekst kultury może zostać zanalizowany przez każdego, interpretacja, choć immanentna ludziom […]

Na progu tajemnicy, czyli „Wzgórze przyśnień” Arthura Machena

Arthur Machen (1863-1947) najlepiej znany jest jako autor Wielkiego boga Pana, opowiadania, które wywarło wielki wpływ na kształtującą się na początku XX wieku weird fiction. Wraz z taki twórcami jak Algernon Blackwood (1869-1951) i Vernon Lee (Violet Paget, 1856-1935) stworzył powieść grozy, przekraczającą ramy gatunkowe, granice tego, co do pomyślenia, i normy obyczajowe. Wzgórze przyśnień […]

Depresja demiurga

Co zrobiłabyś, droga Czytelniczko, co zrobiłbyś, drogi Czytelniku, wobec nadchodzącej Apokalipsy? Szukanie bliskości? Szybki rachunek sumienia? Załatwianie niedokończonych spraw? Zbliżający się koniec świata może być chwilą najbardziej intymną i samotną, zejściem w głąb samego siebie w poszukiwaniu odpowiedzi na najtrudniejsze, ale i najważniejsze pytania. Motyw ten był szczególnie eksploatowany przez wybitnego XX-wiecznego austriackiego pisarza Herberta […]

Paradoksy wolności – Marian Golka

W dwudziestym szóstym, chyba najlepszym, odcinku mangi „Neon Genesis Evangelion”, Shinji Ikari znajduje się w pewnym momencie w świecie pozbawionym ograniczeń. Jest tam tylko on, dryfujący w nicości (chociaż ma na sobie ubranie, co już jest pewnym ograniczeniem). Niepewny i przestraszony decyduje się wprowadzić do tego świata stałą, jaką jest prosta, pozioma linia. W ten […]

Locus solus – Raymond Roussel

W zawartej w 34/236 numerze tygodnika „Do rzeczy” recenzji książki „Locus solus” Raymonda Roussela Krzysztof Masłoń rozpoczyna od mocnego oskarżenia. Krytyk zarzuca francuskiemu autorowi napisanie najbardziej niepotrzebnej książki na świecie. Słuszne słowa? Nie sposób się nie zgodzić, że „Locus solus” nie jest typową powieścią. Brak w niej wyraźnego początku i końca, brak akcji, bohaterów, z […]

Żywoty urojone i inne prozy – Marcel Schwob

Po ponad wieku możemy znów obcować z jednym z najbardziej niezwykłych dzieł w historii literatury. „Żywoty urojone” Marcela Schwoba (1867–1905), prekursora surrealizmu i literackiego inspiratora Borgesa czy Roberta Bolano, to zbiór zmistyfikowanych życiorysów i losów. Przewija się przez nie cała galeria postaci.

Centuria. Sto krótkich powieści rzek – Giorgio Manganelli

„Ćwiczy się w zapominaniu snów, w przekonywaniu samego siebie, że nie istnieją. Ale właśnie to, że nie istnieją, nie mają kształtu, głęboko go niepokoi. Nawet nieistnienie zdolne jest do nieładu” – konkluduje Giorgio Manganelli w zakończeniu jednej ze swoich stu powieści rzek zebranych w tomie „Centuria”. To prawdziwie mistrzowska proza, opisująca światy pozornie istniejące, magiczne […]