Polska Andrzeja Dybczaka wydaje się zupełnie odmiennym krajem niż ta przedstawiana w licznych reportażach innych autorów. Może dlatego, że jego twórczość znajduje się gdzieś na granicy gatunków, pisarz sięga do prozy medytacyjnej, a także do zabiegów przypominających prozę Edwarda Stachury. Ponadto sam jest bohaterem swoich opowiadań/reportaży. Nie stoi obok, nie obserwuje z perspektywy Polski B, […]
