Tag: literatura piękna

„Ja śpiewam, a góry tańczą” Irene Solà

Bohaterami tej narracji są góry, duchy, ludzie, zwierzęta, rośliny, a nawet chmury. Dzięki temu Pireneje zyskują aurę niezwykłości i odwieczności. Historia gór jest nie tylko prehistorią, liczoną w milionach lat, ale i teraźniejszością. To na kanwie niezwykłej i surowej przestrzeni Solà buduje narrację opartą o przeplatające się opowieści poszczególnych bohaterek i bohaterów. Miesza przy tym […]

Dom ojców Andrzeja Muszyńskiego

„Dom ojców” to oryginalny i wielowątkowy zbiór opowieści. Dla naukowych purystów i wielbicieli paleoarcheologii okaże się zapewne rozczarowujący albo nawet oburzający. Andrzej Muszyński bowiem punktem wyjścia dla swojej narracji uczyniwszy kupno domu na Podskalu w rodzinnej Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, prowadzi nas przez niemal trzy miliony lat kolonizowania planety przez naszych prehistorycznych przodków w liniach prostych i […]

„Próba kwasu w elektrycznej oranżadzie” Toma Wolfe

Jeśli istnieje specyficzny, ważny i kontrowersyjny podgatunek prozy, niewątpliwie należy do niego książka Wolfa. Ten wariant literatury faktu można nazwać ogólnie genealogią współczesności. Poza tym, że należące do niego książki są tłumaczone/wznawiane/przypominane po wielu latach nieobecności w obiegu wydawniczym, wielbiciele wiekowych reportaży czy felietonów podejrzewani są o niezdrową nostalgię, resentymenty czy niechęć do podążania za […]

„Ostatni ludzie. Wymyślanie końca świata” Maciej Jakubowiak

Wymyślanie możliwych scenariuszy końca ludzkości, a nawet całej planety, wydaje się jednym z ulubionych zajęć popkultury. Szczególnie w ostatniej dekadzie, wobec załamania się paradygmatu nieustannego wzrostu ekonomicznego, „eksportu” zachodniej formy demokracji w inne rejony świata czy narastających oznak pogłębiającego się kryzysu klimatycznego, literatura bądź filmy postapo (ukazujące wizję świata po spełnionej apokalipsie) cieszą się niesłabnącą […]

„Wykresy fal środkowej Wołgi” Konstanty Usenko

Autor, sam będący muzykiem, jest miłośnikiem punkowej etnografii, poszukującej prawdziwej i jeszcze nieprzerobionej na „world music” muzyki tradycyjnej ze wszystkich regionów świata. Być może jednak prawdziwym powodem podróży do środkowego Powołża było poszukiwanie własnych korzeni, które tkwią w określonych przestrzeniach kulturowych i oddziałują na całe dziesiątki pokoleń. Kultura, mentalność, systemy wierzeń, a nawet struktury polityczne […]

„Silva Rerum III” Kristina Sabaliauskaite

Trzecia odsłona dziejów szlacheckiej rodziny Narwojszów jest bodaj najciekawsza z całej trylogii. Zdecydowała o tym zmiana w warstwie fabularnej oraz sposobie narracji. W fabule autorka odwołuje się do konwencji powieści „płaszcza i szpady”. To zresztą zdumiewające, że w polskiej literaturze dotąd tak mało sięgano do fascynującej historii litewsko-polskiego mikroświata (określanego w anglosaskim świecie jako Polish-Lithuanian […]

„Confinium. Opowieść szczecińska” Krzysztof Niewrzęda

„Confinium” to łaciński termin na oznaczenie granicy, pogranicza albo sąsiedztwa. Są jednak takie czasy, w których nawet najbardziej precyzyjne lub klasyczne pojęcia nabierają innego znaczenia. Nie mówiąc już o wywracaniu sensów, w czym specjalizuje się specyficzny typ dyktatorów władających sterroryzowanymi społeczeństwami. Pozostałości i skutki takiego władztwa stanowią punkt wyjścia frapującej i możliwej do odczytania na […]

„Pomarli” Waldemar Bawołek

Waldemar Bawołek, najciekawszy bodaj polski prozaik ostatnich lat, uraczył swoich czytelników i wielbicieli kolejną książką. „Pomarli” to kolekcja krótkich narracji poświęconych nie tylko umarłym, ale przede wszystkim pamięci, jej władzy nad nami i temu, co z tym faktem robimy. „Pomrzeć” w archaicznej polszczyźnie w odniesieniu do grupy osób oznaczało odejście jednego po drugim jej członków. […]