Na książkę profesora Dąbały składa się dwieście miniesejów, każdy liczący dwa tysiące znaków lub mniej. Autor sam sobie narzuca taką formę, jednak już na samym wstępie wspomina o konieczności kompresji własnych myśli, mimo że sam zdecydował się na tę konwencję. W tekstach często stawia siebie w pozycji autorytetu, co byłoby zrozumiałe, gdyby książka dotyczyła rozumienia […]
