Magazyn kulturalno- literacki
Według Jeana Amery’ego prawo do życia jest też prawem do śmierci. Jeśli ktoś ma dość i chce się zabić, zamiast potępiać go czy na siłę namawiać do zmiany decyzji powinno się po prostu pozwolić mu odejść. Amery popełnił samobójstwo dwa lata po publikacji tej książki, można więc przyjąć, że naprawdę wierzył w to, co pisał. […]
Poglądy wyrażone w niniejszym tekście są osobistymi poglądami autora i nie odzwierciedlają stanowiska redakcji Szuflady. Są trzy rodzaje płci: mężczyźni, kobiety i ci ze zdjęć profilowych. Tak jest na Facebooku, a w rzeczywistości (o ile taka teraz istnieje) – o wiele gorzej. Płeć przestaje mieć znaczenie. Większość rzeczy jest uniseksualna np. woda niegazowana lub chleb. (Woda gazowana jest tylko […]
Dziś rano zalogowałam się na panelu administratora i przeczytałam gotowy wpis Anki Godzińskiej z działu Gender na temat jej ulubionych książek przeczytanych w 2017 roku. Potem chwilę krzątałam się po mieszkaniu z myślą, że w te święta też nie chciało mi się ścierać kurzu na półkach, nawet tych z książkami. Z tej refleksji zrodziła się […]
Pojęcie środowiska literackiego (artystycznego) kojarzy się zazwyczaj z cyganerią lub –jak kto woli – bohemą. Bohemę tworzyli artyści niepokorni, awangardowi, dynamiczni, łaknący zmian, przewrotów, rewolt, reform albo zwyczajnej hucpy. Zwykle byli to ludzie otwarci i odważni, nie tylko w łamaniu wszelkich konwenansów. Cyganerię artystyczną datujemy najchętniej od czasów modernizmu, czyli od epoki absyntu i różowych […]
„Tylko upór pozwala przedrzeć się przez ohydną mgławicę początku” Ryszard Kapuściński
Wydawnictwo Czarne po raz drugi zdecydowało się na wydanie Bałkanów – terroru kultury Ivana Čolovicia, co cieszy przynajmniej z dwóch powodów. Po pierwsze, wznowienie tomiku esejów serbskiego etnografa daje pretekst do tego, by znów się nim zajmować, a jest to pozycja wartościowa, naświetlająca drugą stronę medalu bałkanizacji. Po drugie, po siedmiu latach od pierwszego wydania […]
Nie jest dobrze, gdy ktoś nam życzy, byśmy żyli w ciekawych czasach. Jakby na przekór temu powiedzeniu, mnożą się rozmaite teorie mające wyjaśniać mechanizmy współczesności. Teorie tyleż idiograficzne, co performatywne. Nauki społeczne i humanistyczne obfitują w teksty diagnozujące naszą kulturę, cywilizację, poszczególne pokolenia, czasy różnorakiej zarazy. Bodźców dostarcza publicystyka, powołując do życia (zwykle pochopnie) nowe […]
