Las. Pytania i odpowiedzi – Paweł Fabijański

„Koń, jaki jest, każdy widzi” – taką definicję zamieściła pierwsza polska encyklopedia. No bo po co opisywać coś, co każdy zna i ma obok w stajni? Podobnie możnaby by opisać las. Któż z nas nie spacerował ścieżkami między drzewami, zbierając grzyby, wdychając świeże, aromatyczne powietrze i wsłuchując się w ciszę, z rzadka przerywaną śpiewem ptaków. Jak można napisać coś o lesie, czego przeciętny Polak nie wie?

Ano, jak się okazuje, można.

„Las. Pytania i odpowiedzi” to książka Pawła Fabijańskiego, która skutecznie odarła mnie ze złudzeń. Dowiedziałem się z niej, iż o lesie mam pojęcie, delikatnie mówiąc, słabe. Już po kilku pierwszych rozdziałach, próbując samodzielnie odpowiadać na pytania, zadawane przez autora, kiwałem tylko zaskoczony głową. Bo przecież jak większość Polaków sądziłem, że doskonale wiem, jak jest gatunek najstarszego drzewa, jakie rośnie w naszym kraju (nie, nie jest to dąb), jaką wysokość osiąga najwyższe drzewo w Polsce (jednak znacznie wyżej, niż trzydzieści metrów), ile – szacunkowo – rośnie drzew w polskich lasach (zwolennicy tezy, iż są to dziesiątki, czy nawet setki milionów mogą się nieźle zdziwić). Za to nie miałem zielonego pojęcia, co miał Napoleon do polskich świerków (a miał, oj, miał). No i co robią w lesie alpiniści?

Książka ta to kompendium wiedzy o lesie. Autor przyjął formę – pytanie i krótka (ale wyczerpująca) odpowiedź. Współgra to doskonale z oprawa graficzną książki. Pytanie prezentowane jest na popularnej żółtej karteczce post-it,  odpowiedź na zielonym tle (z wyróżnieniem szczególnie ważnych lub interesujących informacji) a większą część strony zajmują zdjęcia (czasem rysunki) obrazujące dane zagadnienie. Dzięki temu każdy poruszany temat stanowi przejrzyste i czytelne wyjaśnienie.

Książka podzielona jest na kilka rozdziałów, od spraw ogólnych, poprzez świat zwierząt, roślin i grzybów aż do wyjaśnienia funkcji leśniczych oraz jakże ważnej ochrony przyrody.

Choć w założeniu jest to podręcznik przyrodniczy dla kliku- i klikunastolatków, myślę że każdy znajdzie w nim coś ciekawego i z chęcią skonfrontuje swoje wyobrażenia z rzeczywistością. Objaśnienia Pawła Fabijańskiego są rzetelne i wyczerpują temat. Jednocześnie autor nie sili się na wyszukane puenty czy jakiś knajacki humor. Choć z drugiej strony nie są to też suche fakty, język, jakim się posługuje autor jest bardzo przyjemny w odbiorze i trafi zapewne zarówno do dziecka, jak i dorosłego czytelnika. Co jest zresztą kolejna zaletą tej bardzo ciekawej pozycji.

Jak przeważnie bywa w przypadku wydawnictwa Muza, książka jest wydana bardzo solidnie, przyciąga wzrok barwną, ciekawą okładką. Graficy zresztą solidnie przyłożyli się również do zawartości, dzięki czemu na półce czytelnika ląduje wyjątkowo atrakcyjna pozycja.

Myślę, że ta pozycja ma jeszcze jedną zaletę. Udając się na spacer leśnymi dróżkami zaczniemy dzięki niej zwracać uwagę na rzeczy, które dotychczas były poza kręgiem naszych zainteresowań. Bo przecież las to nie tylko drzewa, grzyby i jagody. Las to skomplikowany, barwny ekosystem, zmieniający się w dodatku w zależności od pory roku. I dzięki tej pozycji odkryjemy – czy to my, czy nasze dzieci – sekrety, o których nie mieliśmy pojęcia, a które są niemalże na wyciągnięcie ręki.

W dzisiejszym, zdominowanym przez wirtualne media świecie, takie pozycje są bezcenne.

Robert Rusik

Tytuł: „Las. Pytania i odpowiedzi”

Autor: Paweł Fabijański

Wydawnictwo: Muza S.A.

Stron: 178

Rok wydania: 2012

About the author
Robert Rusik
Urodził się w 1973 roku w Olkuszu. Obecnie mieszkaniec Słupcy, gdzie osiedlił się w 2003 roku. Pisze od stosunkowo niedawna, jego teksty publikowały „PKPzin”, "Kozirynek", "Cegła", "Szafa", „Szortal”. Ma na koncie kilka zwycięstw oraz wyróżnień zdobytych w różnych konkurach literackich (organizowanych m.in. przez portale Fantazyzone, Erynie, Weryfikatorium, Apeironmag, Szortal i inne), w tym prestiżową statuetkę „Pióro Roku 2009” przyznaną przez Słupeckie Towarzystwo Kulturalne. Przeważnie pisze fantastykę, choć zdarza mu się uciec w inne rejony literatury. Od 2010 roku felietonista Magazynu Kulturalnego „Apeiron”, od lipca 2011 także „Szuflady”. W 2012 roku ukazał się jego ebook „Isabelle”. Prywatnie szczęśliwy mąż oraz ojciec urodzonego w 2006 roku Michałka i urodzonej w 2012 roku Oleńki.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *