Patryk Muszyński, zwany Człowiekiem-Orkiestrą, debiutował w 2009r. tomikiem „Nie myśl o samobójstwie”. Trzy lata później wydał „Generalnie” – zbiorek zawierający około sześćdziesięciu utworów dotyczących kondycji człowieka, roli poety, znaczenia poezji, obserwacji współczesnego świata. Więcej o twórczości Patryka Muszyńskiego już za tydzień w dziale Poezja!
Dziś zapraszam do lektury trzech, w moim odczuciu, najlepszych utworów pochodzących z tomu „Generalnie”.
„ODBICIE”
strzelam do lustra
bo siebie już nie poznaję
chcę zabić tego oszusta
który się za mnie podaje
widzę jak krwawi
grupą krwi poety
pocisk za pociskiem go dziurawi
mnie trafiają rykoszety
pyta czy go dobiję
czy jednak wybaczę
wiem że jeśli go zabiję
nikogo w lustrze już nie zobaczę
12 V 09
„WOJNA DOMOWA”
„What we’ve got here is failure to communicate…” (Strother Martin w filmie „Cool Hand Luke”)
w chorym domu panuje anomalia
gdy ciepło uciekło, chłód wleciał
każdy dzień to nieustanna batalia
by nie traktowano cie jak śmiecia
bez względu na nierówne siły obu wrogów
nie wiadomo kiedy walka będzie skończona
mimo że jedna z armii jest bliższa Bogu
pewne jest że trupy padną po obu stronach
5 III 10
„NIE PRZESTAWAJ”
pisz nieustannie generale
niech słowa świszczą jak pociski
a w twoim rymów arsenale
niech nigdy nie braknie amunicji
nie wahaj się i rób swoje
to co czujesz zapisuj wytrwale
bez względu na wyścig zbrojeń
nie śpiesz się generale
15 VI 10
’TRAFIONA!-ZATOPIONA!….i JAK ZWYKLE POD WRAŻENIEM..:)
Choć czytam kolejny raz , kolejny raz mam gęsią skórkę 🙂