PATRONAT SZUFLADY: Rick Riordan „Córka głębin”

Rick Riordan zdobył sławę dzięki powieściom przybliżającym młodym czytelnikom mity z różnych stron świata – przede wszystkim greckie i rzymskie, ale także egipskie i nordyckie. „Córka głębin” nawiązuje jednak do innej historii, również bardzo mocno zakorzenionej w naszej kulturze. To opowieść o kapitanie Nemo i jego niezwykłym okręcie „Nautilus” opisanym przez Juliusza Verne’a w powieściach „20 000 mil podmorskiej żeglugi” i „Tajemnicza wyspa”.

Ana Dakkar jest uczennicą pierwszej klasy Akademii Hardinga i Pencrofta. To szkoła, która skupia się na kształceniu ludzi związanych z szeroko pojętą oceanografią – badaczy, marynarzy, strategów. Ana lada dzień ma przystąpić do ważnego i owianego tajemnicą egzaminu. Trwa on przez cały weekend, który pierwsza klasa spędza na morzu. Podczas jazdy autobusem na egzamin dochodzi do tragedii, która sprawi, że całe życie Any, jej wyobrażenia o świecie, rodzinie i szkole wywrócą się do góry nogami. Na barkach dziewczyny spocznie ogromna odpowiedzialność, będzie też musiała zmierzyć się z rodowym dziedzictwem. Stawka jest bardzo wysoka. Jeżeli Ana sobie nie poradzi, pierwsza klasa może nie przeżyć.

„Córka głębin” Ricka Riordana to znakomita powieść przygodowa, która na wielu płaszczyznach łączy się z dziełami Juliusza Verne’a. Możecie ją także czytać bez znajomości oryginalnej historii kapitana Nemo, choć w takim wypadku nie zrozumiecie wszystkich nawiązań. Od początku akcja „Córki głębin” toczy się dynamicznie, a przed Aną i jej przyjaciółmi pojawiają się kolejne problemy do rozwiązania. Riordan prowadzi narrację w taki sposób, że czytelnik odkrywa świat przedstawiony w tym samym czasie co młodzi bohaterowie, którzy także dopiero poznają jego tajemnice. Nie popełnia też błędu często spotykanego w literaturze tego typu: choć uczniowie pierwszej klasy są nierzadko obdarzeni ponadprzeciętną inteligencją i zdolnościami, to nie potrafią poradzić sobie ze wszystkim sami. Ana często żałuje, że nie ma przy nich kogoś dorosłego. To dodaje postaciom wiarygodności. Podobnie jak wzmianka, że pewnymi rzeczami powinni zająć się dorośli, a nie młodzież.

Pomysł na opowiedzenie historii potomków kapitana Nemo bardzo mi się podoba. Dzięki temu Riordan wprowadza do powieści wątek sprzeciwu wobec polityki kolonializmu, która tak mocno dotknęła bohatera powieści Verne’a: ponieważ Brytyjczycy zabili mu żonę i syna, pragnął zniszczyć ich imperium i prowadził działalność, którą dziś nazwalibyśmy terrorystyczną. „Córka głębin” prezentuje szeroki i urozmaicony portret bohaterów pochodzących z różnych stron świata i zmagających się z wieloma problemami. Główna bohaterka jest Hinduską, która niedawno straciła rodziców; jej przyjaciółka, Ester, cierpi na autyzm i ma problemy z komunikacją z otoczeniem; Nelinhi to imigrantka próbująca zaadaptować się w nowym środowisku. To oczywiście tylko kilka przykładów. „Córka głębin” niesie ze sobą ważne przesłanie – choć wywodzimy się z różnych ras, religii i kultur, mówimy różnymi językami, to mimo wszystko powinniśmy dążyć do porozumienia, które jest najlepszą drogą. Nawet jeśli mowa o gigantycznej ośmiornicy.

Byłam Delfinem i uważałam, że komunikacja może rozwiązać każdy problem, jeśli obie jej strony chcą się nauczyć rozumieć siebie wzajemnie i mają na tyle inteligencji, by to zrobić (s. 312).

Riordan w zabawny sposób nawiązuje też do podobieństw Akademii Hardinga i Pencrofta z jej czterema domami do cyklu o Harrym Potterze (choć bez Tiary Przydziału, w tym wypadku wystarczy test zdolności) oraz animacji o rybce Nemo. Uczniowie z każdego domu mają nieco inne cechy. Delfiny, do których należy Ana, są specami od różnych sposóbów komunikacji, a Rekiny fascynuje walka i systemy dowodzenia.

„Córka głębin” Ricka Riordana to powieść przygodowa nawiązująca do historii kapitana Nemo i jego niezwykłego okrętu. Pełna przygód, z wartką akcją i mądrym przesłaniem, że zamiast atakować coś, czego nie znamy i czego się boimy, warto najpierw spróbować się porozumieć.

Barbara Augustyn

Autor: Rick Riordan
Tytuł: „Córka głębin”
Tytuł oryginalny: „Daughter of the Deep”
Tłumaczenie: Marta Duda-Gryc
Wydawnictwo: Galeria Książki
Liczba stron: 377
Data wydania: 2021

 

About the author
Barbara Augustyn
Redaktor działu mitologii. Interesuje się mitami ze wszystkich stron świata, baśniami, legendami, folklorem i historią średniowiecza. Fascynują ją opowieści. Zaczytuje się w literaturze historycznej i fantastycznej. Mimowolnie (acz obsesyjnie) tropi nawiązania do mitów i baśni.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *