Wiele książek i filmów ukazuje piratów jako romantyczne, bardzo kolorowe postacie, czasem nawet czyni się z nich rodzaj szlachetnych rozbójników. Tymczasem byli to bandyci pozbawieni jakichkolwiek skrupułów, którzy nie przynosili nikomu nic oprócz bólu i nieszczęść. Większość z nich handlowała niewolnikami, zarówno ci którzy wywodzili się ze środowiska chrześcijan jak i muzułmanie. Porywali ludzi dorosłych i dzieci, a następnie sprzedawali na wielkich targach, niejednokrotnie dorabiając się prawdziwej fortuny kosztem niewyobrażalnych nieszczęść. Ta część historii stała się źródłem inspiracji dla Fiorelli de Maria, autorki książki „Na zawsze wygnańcy”.
Pięcioletnia Ursula ucieka z domu, nie mogąc znieść złego traktowania ze strony rodziny. Trafia pod opiekę księdza Antonina, który zajmuje się wychowaniem zaniedbanego dziecka, ucząc je zasad koniecznych w życiu społecznym oraz wielu przydatnych umiejętności. Gdy dziewczynka podrasta, decyduje się zrobić z niej zakonnicę, by mogła uniknąć zaaranżowanego przez rodziców małżeństwa. Warda, jak nazywał ją ksiądz, przybiera zakonne imię Perpetua i szykuje się do spędzenia reszty życia w klasztornej celi. Jej plany niweczy napad piratów, którzy porywają wielu spośród młodych mieszkańców do niewoli. Choć Perpetua desperacko próbuje uchodzić za chłopaka, by uchronić się przed gwałtem, zostaje zdemaskowana i sprzedana jako niewolnica bogatemu muzułmaninowi. Nie chce pogodzić się ze swym losem, ale wszystkie próby oporu, jakie podejmuje, wychodzą jej na złe. Jedynym skarbem, jaki obecnie może być jej pomocny, jest jej odwaga i lekarskie umiejętności przekazane przez ojca Antonina. To one zwracają na nią uwagę Muniry, żony właściciela, a następnie Omara, jego syna. Dla młodej zakonnicy jego względy są hańbą i upokorzeniem, a na dodatek to dopiero początek nieszczęść Wardy i kryzysu wszystkiego, co miało dla niej jakąś wartość…
Książka Fiorelli de Maria jest na naszym rynku zjawiskiem wyjątkowym, jak zresztą wszystkie powieści wydawane przez PROMIC. Pisana pięknym, literackim językiem, pozbawiona wulgaryzmów i wyuzdanych scen, przypomina klasyczne książki starych mistrzów pióra. Tło historyczne jest w niej bardzo dobrze uchwycone i przedstawione. Trzeba też przyznać autorce, że nie uległa pokusie ukazania swych bohaterów jako postaci czarno-białych. Sposób w jaki ich opisała, zasługuje na najwyższe uznanie. Nikt w tej powieści nie jest zły czy dobry z urodzenia albo z powodu wyznawanej religii. Jeśli jest jaki jest, to z własnego wyboru. Autorka zdaje się mówić, ze w każdym z nas istnieje zło, któremu nie powinniśmy pozwolić nad sobą panować, i w każdym istnieje dobro, nawet gdy czasami jest przygłuszone. Mimo to książka nie jest jakimś nachalnym moralitetem, a finezyjną opowieścią o czasach, gdy łatwo było wskutek nieszczęść życiowych utracić wiarę w Boga i w jakikolwiek sens życia.
Pięknie wydana powieść jest warta uważnego przeczytania, szczególnie że na jej kartach można odnaleźć wśród fikcyjnych bohaterów również dwie postacie rzeczywiście istniejące. W świecie, w którym człowiek stawał się towarem, a następnie czyjąś własnością kupowaną i sprzedawaną na targu, trudno było zachować chrześcijańskie wartości. Tym bardziej należy podziwiać ludzi, którym się to udawało, nie potępiając jednocześnie tych, którzy okazali się zbyt słabi. „Na zawsze wygnańcy” to książka, która pomoże czytelnikowi spojrzeć na te okrutne czasy oczami uczestnika wydarzeń i właściwie je ocenić. Na pewno nikt nie pożałuje pieniędzy wydanych na zakup tej książki i czasu spędzonego na czytaniu.
Ocena: 4/5
Tytuł: „Na zawsze wygnańcy”
Autor: Fiorella de Maria
Język oryginału: włoski
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Ilość stron: 340
Rok wydania: 2013
Wydawnictwo: PROMIC
