Ta niewielkich rozmiarów książka to z wielu powodów znakomita lektura na wakacje. Po pierwsze – wskazuje na to już sam tytuł: „Między walizkami”. Po drugie – to zbiór felietonów dotyczących podróży, które ukazywały się w miesięczniku „W drodze”. Po trzecie zaś – tematem tych krótkich tekstów są nie tylko podróże, ale przede wszystkim otwartość na Innego. Paulina Wilk z wielką mądrością i wrażliwością pisze o krajach (w tym Polsce), ludziach i kulturach.
Tom podzielony jest na trzy części: „Walizki”, „Cuda” i „Zostaję”. Pierwsza skoncentrowana jest na czynności, jaką jest podróżowanie, oraz i trudnościach, jakie się z tym wiążą. Wilk nie tylko opisuje to, co obce, inne, czasem początkowo budzące lęk, ale też pragnienie nieopuszczania swoich bezpiecznych granic. Nie chodzi tu jedynie o dosłowną niechęć do wyjazdu, lecz także o poruszanie się po znanych sobie ścieżkach nawet za granicą. Te refleksje ciekawie brzmią również dziś, gdy coraz popularniejsze stają się tzw. polskie strefy na zagranicznych wycieczkach. Autorka pyta też o obecność drugiego człowieka, gdy zapatrzeni w ekrany smartfonów nie zauważamy sąsiada w kawiarni, a kontaktujemy się z kimś z drugiego końca świata.
„Cuda” dotyczą spotkań z ludźmi oraz – poprzez relacje z nimi – zbliżeń z transcendencją. To tutaj znajdziemy przejmujący fragment dotyczący rozmowy z MartInem Caparrósem, autorem reportażu „Głód”, czy ustępy opowiadające o ludziach marginalizowanych, niepasujących do wizji idealnego, młodego i pięknego świata, lub zapomnianych. Wilk oddaje im głos, pokazując, że spotkanie z nimi, wysłuchanie ich historii może przywołać tytułowy cud.
Ostatnia część koncentruje się bardziej na tym, co tutaj, na miejscu. I – jak wskazuje sam tytuł – stanowi swego rodzaju obietnicę i przynależność. Czasem bowiem zostać jest trudniej niż wyjechać, a ciągłe porzucanie własnego świata zachęca do powrotów. Zrozumienie ojczyzny oraz jej mieszkańców i mieszkanek wymaga cierpliwości, ale daje satysfakcję według Pauliny Wilk.
„Między walizkami” jest nietypową książką w zalewie tekstów o podróżowaniu. Przede wszystkim sama jej forma jest odmienna – to nie reportaż, lecz zbiór wyjątkowo refleksyjnych felietonów. Poza tym autorka koncentruje się na próbie opisania odmienności bez oceniania, pozbawionej perspektywy wyższości, za to z dużą dozą chęci zrozumienia i znalezienia wspólnoty pomimo różnic. Wilk – co niezwykle istotne – staje też gdzieś pomiędzy fascynacją innością a docenieniem tego, co własne i znane. Zmusza nas do przemyślenia nie tylko, dlaczego udajemy się w podróż, ale także, co tak naprawdę chcemy podczas niej zobaczyć, a co widzimy.
Tytuł: „Między walizkami”
Autorka: Paulina Wilk
Wydawnictwo: W drodze
komentarz