Znamy już finalistów najbardziej prestiżowej z brytyjskich nagród literackich. Do tej pory przyznawano ją jedynie autorom będącym obywatelami Wspólnoty Narodów, bądź Irlandii. W tym roku przyszedł czas na zmiany. Po nagrodę mógł spróbować sięgnąć każdy, kto napisał książkę w języku angielskim i wydał ją w Wielkiej Brytanii.
Grono finalistów jest więc dość różnorodne. Znajdziemy w nim dwóch przedstawicieli Stanów Zjednoczonych, trzech Brytyjczyków (w tym jednego urodzonego w Indiach) oraz Australijczyka. Wśród finalistów są dwie kobiety i czterech mężczyzn.
Nominowani to:
Joshua Ferris za “To Rise Again at a Decent Hour”
Paul O’Rourke to człowiek pełen sprzeczności: kocha świat, lecz nie wie, jak w nim żyć. Nie cierpi techniki, ale nie potrafi się obejść bez swojego iPhona. Jest dentystą uzależnionym od nikotyny, zapalonym fanem Red Sox, cierpiącym, gdy jego drużyna odnosi zwycięstwo, wreszcie jest też ateistą, który nie potrafi pożegnać się z Bogiem.
Nagle dowiaduje się, że ktoś kradnie mu osobowość. W sieci znajduje stworzone pod swoim imieniem inne konto na Facebooku i Twitterze. Początkowe przerażenie pogłębia się, gdy Paul zaczyna się zastanawiać: czy podszywający się pod niego obcy człowiek nie jest przypadkiem lepszą wersją jego samego?
Richard Flanagan za “The Narrow Road to the Deep North”
Historia Dorriga Evansa. Australijskiego doktora, który, prześladowany wspomnieniem romansu z żoną swego wuja, wybiera się w długą podróż. Historia o niemożności kochania, rozpięta między jaskiniami tasmańskich traperów i sypiącym się przedwojennym hotelem na plaży; pomiędzy więzieniem w tajskiej dżungli a japońskim festiwalem śniegu; między szubienicami w Changi, a przypadkowym spotkaniem kochanków na moście w Sydney.
Karen Joy Fowler za “We are all Completely Besides Ourselves”
Poznajcie rodzinę Cooke’ów. Naszym narratorem jest Rosemary Cooke. Jako dziecko nigdy nie przestawała mówić. Gdy stała się kobietą – zamilkła. Coś się zdarzyło, coś strasznego, co zagrzebała głęboko, w czeluściach swojej pamięci.
Teraz jednak jej starszy brat jest zbiegiem, ściganym przez FBI za terroryzm. Niegdyś energiczna matka stała się cieniem samej siebie. Ojciec, wcześniej wybuchowy, teraz wydaje się odległy i zamyślony. A Fern, ukochana siostra Rosemary? Jest przeznaczeniem, którego rodzina Cooke’ów nie miała nawet odwagi sobie wyobrazić.
Howard Jacobson za “J”
Dwoje ludzi zakochuje się w sobie. Nie wiedzą skąd przybyli ani dokąd zmierzają. Kevern nie ma pojęcia, dlaczego jego ojciec ilekroć wymawia słowo na „J”, przykłada do ust dwa palce. Nigdy nie było dość czasu na zadanie pytania. Ailinn również dorastała w niewiedzy o tym, kim jest i skąd pochodzi. Na pierwszej randce Kevern całuje sińce pod oczami dziewczyny. Nie pyta o to, kto wyrządził jej krzywdę. Żyją w świecie, w którym brutalność stała się chlebem powszednim. Nie mają pewności, czy zakochali się przypadkiem, czy też popchnięto ich ku sobie. Kto jednak mógłby to zrobić i z jakiego powodu?
Neel Mukherjee za “The Lives of Others”
Kalkuta, rok 1967. Niezauważony przez rodzinę Supratik angażuje się w polityczny i niebezpieczny ruch ekstremistów. Z głową pełną ideałów pragnie zmienić zarówno swoje życie, jak i świat wokół siebie. Jedyne, co zostawia za sobą przed zniknięciem, to pożegnalny list do matki.
Starzejący się rodzice Supratika pozostają na straży domostwa, zupełnie nieświadomi tego, że pod powierzchnią ich, zdawałoby się, stabilnego życia powoli zapada się ziemia. Toksyczne relacje między szwagierkami, niszczące sekrety i bankructwo rodzinnego biznesu przedstawiają obraz rozpadu rodziny, ale też rozrastające się pęknięcia wewnątrz społeczeństwa. To chwila gwałtownych zmian, tworzenia się wyrwy między pokoleniami, a także tymi, którzy posiadają i którzy nie mają niczego.
Ali Smith za “How to be Both”
Opowieść o uniwersalności sztuki. Jest w tej historii miejsce dla renesansowego artysty z roku 1460, jak i dziecka hippisów, Ameryki lat sześćdziesiątych. Dwie historie o miłości i niesprawiedliwości splatają się w jedną opowieść, gdzie nie ma czasu, a to, co znane i pozornie wydawałoby się oczywiste, okazuje się tajemnicą.
Żadna z tych pozycji nie jest jeszcze przetłumaczona na język polski. W październiku będzie można za to kupić książkę, która wygrała nagrodę Bookera w zeszłym roku – Eleanor Catton „Wszystko, co lśni” (org. „Luminares”).
Zwycięzcę tegorocznej edycji poznamy 14 października. Czeka na niego pięćdziesiąt tysięcy funtów.