„Dogoterapia” to pierwsza monografia naukowa poświęcona terapii z wykorzystaniem psów. Towarzysząc człowiekowi od około trzydziestu tysięcy lat, psy pełniły różne funkcje: pilnowały, ostrzegały, pomagały w polowaniach etc. I chociaż o ich umiejętnościach terapeutycznych przekonano się już w IX wieku naszej ery, do teraz ich osiągnięcia nie są udokumentowane na tyle, by w Polsce ten rodzaj terapii odpowiednio usankcjonowano.
Inaczej rzecz się ma na szeroko rozumianym Zachodzie, gdzie szkoleniu podlega nie tylko pies, ale również terapeuta. Poza szeregiem cech, które musi spełniać zwierzę, ważne jest, by jego człowiek był opanowany i cierpliwy. Terapia bywa długotrwała, dlatego należy oszczędzać psa i zapewnić mu odpowiednie warunki pracy – przykładowo: w Stanach Zjednoczonych to łącznie trzy godziny dziennie, z czego jednorazowy czas intensywnej pracy nie powinien przekraczać dwudziestu minut. Wymagany jest również dostęp do wody, pokarmu i możliwość wyjścia za potrzebą. Ponieważ szkolenie psa-terapeuty jest długie i trudne, pies jest nie mniejszym specjalistą niż człowiek i również musi być odpowiednio traktowany.
Historia dogoterapii jest długa i bardzo ciekawa. Do zwolenników psiej pomocy zaliczali się chociażby Florence Nightingale czy Sigmund Freud. Twórczyni współczesnego pielęgniarstwa i twórca psychoanalizy zauważali zbawienny wpływ zwierząt na swoich pacjentów. Nie chodzi nawet o to, że psy były pomocne w codziennych czynnościach – to odkryto wcześniej – lecz o fakt, że sama ich obecność wpływała pozytywnie na chorych. Pacjenci Freuda chętniej otwierali się, będąc w towarzystwie psa, ranni żołnierze zaś szybciej dochodzili do siebie, gdy mieli pod ręką psią głowę do głaskania.
To jednak nie wszystko. Poza znaną prawdą, iż głaskanie zwierząt obniża ciśnienie, posiadanie psa pozwala zwalczyć wiele chorób cywilizacyjnych. Ponieważ pies jest zwierzęciem wychodzącym, należy zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu. Chcąc nie chcąc, osoby dotknięte depresją czy nadwagą muszą dwa – trzy razy dziennie opuścić dom, co pozytywnie wpływa na ich ciało i umysł. Osobną kategorią psów-terapeutów są zwierzęta specjalnie wyszkolone do pomocy osobom niewidomym czy chorym na padaczkę. Te drugie potrafią wyczuć zbliżający się atak, dzięki czemu chory może się odpowiednio przygotować. Naturalnie, nie każdy pies się do takiej pracy nadaje, ale praktycznie każdy wpływa pozytywnie na właściciela. To akurat dotyczy wszystkich zwierząt – zajmując się nimi, stajemy się bardziej ludzcy.
Łukasz Muniowski
Tytuł: Dogoterapia. Terapia z udziałem psa
Autor: Kasper Sipowicz, Edyta Najbert, Tadeusz Pietras
Liczba stron: 159
Wydawca: Wydawnictwo Naukowe PWN
