Można zaryzykować stwierdzenie, że w literaturze postapokaliptycznej powiedziano już wszystko. Były mutanty, ludzie ukryci w tunelach metra, ogromne połacie pustych przestrzeni i zburzone miasta. Trudno znaleźć coś, czego ktoś już wcześniej nie wykorzystał. W „Gwiazdozbiorze psa” takie elementy również występują, ale w żaden sposób nie ujmują książce Petera Hellera wartości. Wręcz przeciwnie, dodają jej smaczku. […]
