Kategoria: mitologia słowiańska

Domowy demon opiekuńczy

W opozycji do większości demonów zamieszkujących: lasy, wodę, niebiosa, a więc dla ówczesnych Słowian – przestrzenie mistyczne, duchy domowe były swojskie i przyjazne. Co więcej odznaczały się pracowitością, zaradnością, a zdarzało się, że miały niebywałą smykałkę do „interesów”. Właściwie nie wiadomo czy opisywać te wspaniałomyślne stworzenia w liczbie mnogiej czy pojedynczej. Wyobrażenia ludów wskazują na […]

Demonologia lasu – od wielkoludów po wilkołaki

Las to przestrzeń tajemnicza. W cieniu starych drzew i zbutwiałych, porośniętych mchem, rozłożystych konarów żyją istoty, które nie należą do świata ludzi ani nawet nie są do nich podobne. Słowianin, oswoiwszy sobie miejsca, w których żył i przebywał: dom, zagrodę, pola czy łąki nie wkroczył w leśną gęstwinę ze względu na zrozumiały strach przed nieznanym. […]

Złośliwe demony wodne

Małe bóstwa akwatyczne są tym elementem demonologii słowiańskiej, który wykazał się na przestrzeni wieków największą złośliwością względem człowieka. Nie poprzestawały one na krotochwili, nie wystarczały im psikusy, były to stworzenia wredne i zawistne. Lubowały się w zabijaniu ludzi poprzez topienie i wciąganie w wiry, odznaczając się przy tym nie lada pomysłowością. Często były postrzegane jako […]

Demonologia słowiańska – umarli powstają

  Mitologia Słowian zawiera ogromnie ciekawy panteon bogów, o których, jeśli raz zacznie się opowiadać, można się skutecznie zapomnieć. Wszak przodkowie nasi zajęli wielkie połacie ziemi od Półwyspu Bałkańskiego, przez Europę Środkową, aż po dzisiejszą wschodnią Rosję. Ich wierzenia były zróżnicowane, ale oparte na tych samych zasadach, więc w rezultacie wygenerowały niemałą liczbę wyobrażeń i […]

Piękne bestie. Żywa woda

  Cichy szmer wody toczącej się po kamieniach albo miarowy huk fal rozbijających się o brzeg mają w sobie niezwykły czar i potrafią przykuć uwagę na dłuższą chwilę. Są jednostajne, ale nigdy w dwóch miejscach nie brzmią tak samo i zdawać się może, że to żywy organizm szepce coś przechodzącemu obok człowiekowi, pragnąc przekazać mu […]

Piękne bestie. Gdy nadejdzie pełnia…

  Wiele bestii związanych jest nierozerwalnie z określonym miejscem lub porą, o której ukazują się ludziom lub też w której zaczynają ich nękać. Ta cecha szczególnie zauważalna jest pośród duchów i upiorów, zarówno tych opiekuńczych, jak również szkodliwych. Godziny takie jak północ i południe zdają się być tymi magicznymi chwilami, w których siły nadprzyrodzone mają […]

Pamiętajcie o ogrodach…

Do tej pory, mówiąc o mitologii, głównie zwracałam uwagę na bogów i ludzi, którzy są bohaterami kolejnych opowieści. Ale oprócz nich pojawiają się tam przecież także zwierzęta i rośliny, które stanowią integralną część ich historii. Bóstwa, jeśli tylko potrzebują tego w jakimś celu, przybierają wygląd zwierząt, jak choćby Zeus, który aby porwać piękną Europę, przyoblekł […]

Wielka Macierz

Szczególne miejsce w niemal każdej mitologii zajmuje postać, określana jako Wielka Macierz, Magna Mater, Wielka Bogini, Bogini-Matka… Wszystkie te miana odnoszą się do bogini, której domeną jest macierzyństwo, płodność, Ziemia, akt stworzenia. Wszechpotężna, władająca światem, obdarzona nieograniczoną wręcz płodnością, opromieniająca wszystkie stworzenia boska rodzicielka.