Lady Alexia Maccon, formalnie sklasyfikowana jako kobieta pozbawiona duszy, jest szczęśliwą małżonką hrabiego Woolsey, Conalla Macona – nieokrzesanego wilkołaka i szefa BUR-u (Biura Ultranaturalnych Rzeczy), a poza tym główną bohaterką serii spod znaku paranormalnego romansu autorstwa Gail Carriger. „Bezwzględna” to już czwarte z kolei spotkanie z niepoprawną lady Maccon i jej nadprzyrodzonymi znajomymi, którzy trzęsą całym Londynem w wiktoriańskiej Anglii. Okazuje się, że wampiry i wilkołaki były zawsze obecne wśród ludzi, a co więcej, dzięki tolerancyjnej postawie królowej Wiktorii otrzymały szansę zintegrowania się ze społeczeństwem. Wilkołaki doskonale sprawdziły się w roli wojskowych, wampiry zaś nonszalancko zadecydowały, że zostaną dyktatorami mody.
Śmiertelnicy podzielili się na dwie grupy – clavigerów, pragnących przemienić się w wilkołaki, oraz trutniów, którzy chcą zasilić szeregi wampirzych uli. Jakby tego było mało, po ulicach miasta plączą się duchy i inne nocne stwory, a technologia pędzi do przodu z taką prędkością, że wydaje się, iż w końcu wyprzedzi talenty nieśmiertelnych…
Żeby utrzymać porządek, królowa potrzebuje doradców spośród obu nadprzyrodzonych nacji. Wampirzy potentat i wilkołacki dewan czuwają nad tajnymi sprawami Jej Królewskiej Mości, wspierani przez neutralną muhjah, którą po wielu perypetiach została Alexia. Jako że stanowisko potentata zajął w końcu jej najlepszy przyjaciel lord Akeldama, potężny wampir tułacz, do poskromnienia pozostał jej tylko dziki dewan. Lady Maccon jest już zaprawiona w bojach z wilkołakami, więc zwykły dewan nie stanowi dla niej większego problemu. Podobnie jak wymierzone w jej osobę wampirze knowania…
W czwartym tomie Alexia jest już w ósmym miesiącu ciąży, co zakrawa na ewenement w skali światowej, ponieważ wilkołaki nie powinny mieć dzieci. W tym stanie przyjdzie jej się zmierzyć z emocjonalnymi problemami młodego wilkołaka Biffy’ego, zamachem na królową (tylko którą?) oraz gwałtownymi zmianami w jej dotąd ustabilizowanym życiu. Jakby tego było mało, rozwikła starą tajemnicę z przeszłości, która zarazem rzuci cień i światło na postać jej przyjaciela – betę stada Woolsey, profesora Lyalla. Jak zawsze trzy grosze do całej awantury dorzucą niepoprawny lord Akeldama oraz madame Lefoux – genialna pani mechanik, przyjaciółka Alexii. Intryga goni intrygę, postacie jedna za drugą odkrywają wszystkie swoje karty, a powieść mniej lub bardziej szczęśliwie zmierza ku dosłownie wystrzałowemu finałowi…
Pewnie zastanawiacie się teraz, dlaczego „Bezwzględna” została przeze mnie zaklasyfikowana jako powieść spod szyldu gender. Ponieważ pisałam już recenzje wcześniejszych części przygód Alexii, zdążyłam zauważyć mnogość genderowych wątków, które przewijają się praktycznie na każdej stronie. Gail Carriger wciąż tworzy niezwykle błyskotliwą i zabawną historię osadzoną w realiach fantasy i może właśnie te realia pozwalają jej z humorem i zupełnie bez skrępowania opowiadać o miłosnych perypetiach wampira modnisia i jego przystojnego dandysa, nieszczęśliwej miłości pani mechanik do francuskiej pokojówki oraz dylematach pewnego bardzo opanowanego wilkołaka, który oddał serce… niewłaściwemu mężczyźnie.
Oczywiście prym wśród genderowych postaci wiedzie pasjonujący się modą elegancki lord Akeldama. Będąc samotnym wampirem tułaczem, otacza się tylko zniewieściałymi dandysami, ale ten, którego wyróżnia szczególnym zainteresowaniem – Biffy, wskutek nieszczęśliwego wypadku przeistacza się w… wilkołaka. To wszystko zmienia w ich relacji, prawie doprowadzając Biffy’ego do wilkołackiego szaleństwa, a Akeldamę na skraj prawdziwego smutku. Wampir i wilkołak nie mogą być razem, przynależą do wrogich, przeciwstawnych ras. Alexia stara się pomóc im odnaleźć się w nowej sytuacji, ale szczególnie w przypadku Biffy’ego wydaje się, że nie istnieje żaden dobry sposób złagodzenia jego cierpienia. Dandys nigdy nie chciał zostać wilkołakiem – wręcz przeciwnie. Jego problemy z kontrolą przemiany i okiełznaniem zranionych uczuć stanowią zagrożenie dla stada.
Natomiast madame Lefoux jest ucieleśnieniem kobiety wyzwolonej. Mimo że prowadzi modny sklep z damskimi kapeluszami, z dumą nosi męskie ubrania, pasjonują ją męskie zajęcia i nie kryje się ze swoim pociągiem do kobiet. Wielokrotnie okazuje także szczególne zainteresowanie Alexii, jednak miłością jej życia była Angelique, francuska pokojówka hrabiny Nadasdy – królowej wampirzego ula. Angelique zginęła we wcześniejszej części historii, knując przeciwko lady Maccon. Pozostawiła po sobie syna, którego madame Lefoux wzięła pod swoje skrzydła. Niestety, psotny Quesnel jest źródłem samych problemów dla swojej przybranej matki, podobnie jak kiedyś była Angelique.
Jakby tego było mało, Carriger wzięła pod lupę także bohaterów o biseksualnej orientacji, czym w przypadku pewnego wilkołaka szczególnie zaskakuje, ale nie będę Wam teraz zdradzać jednej z ciekawszych intryg „Bezwzględnej”. Zamiast tego skupię się w końcu na głównej bohaterce.
Autorka w bardzo specyficzny sposób opisuje jej ciążę. Alexia jest aktywna dosłownie do momentu porodu, prawie bez wytchnienia goniąc za przygodą. Jej duży brzuch i spuchnięte stopy są tylko mało istotnymi przeszkodami w upartym dążeniu do celu. Urodzenie dziecka w żaden drastyczny sposób na nią nie wpływa. Nawet wydaje się być jeszcze bardziej zadziorna niż zwykle, zwłaszcza że żywi nadzieję, iż nowy członek rodziny nieco złagodzi wilkołackie zwyczaje jej poczciwego męża.
Nie ukrywam, że seria Carriger bardzo mnie ujęła i z niecierpliwością czekam na kolejną część perypetii niepokornej Alexii i jej barwnych przyjaciół. Mimo że czasami sposób bycia bohaterki bywa drażniący, a niektóre budujące napięcie pomysły Carriger są lekko przesadzone w swym absurdzie, w dalszym ciągu czyta się to szybko i z niemałą przyjemnością. Bez wątpienia cykl poświęcony wilkołakom i wampirom w wiktoriańskiej Anglii pod wieloma względami wyróżnia się w sporym gronie paranormalnego romansu. Dlatego może przypaść do gustu również czytelnikom, którzy na co dzień omijają tę konwencję szerokim łukiem.
Magdalena Pioruńska
Ocena: 5/5
Autor: Gail Carriger
Tytuł: Bezwzględna
Wydawnictwo: Prószyński i ska
Liczba stron: 362
Data wydania: 2012
Zobacz także recenzję wcześniejszej części: „Bezzmienna”
