Wszystkie wpisy autorstwa: Maria Peszt

Hermaion czyli uśmiech losu

Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Mercury_and_Argus_(Jordaens)#/media/File:Jordaens-mercure.jpg W zgodzie z teorią pastwiska Wiecznie młody wnuk Atlasa i Plejony, syn Zeusa i Mai, nigdy nie dramatyzował z powodu cudzej przemijalności. Przecież byki regularnie kryją krowy, te wydają na świat młode, które w mgnieniu oka osiągają dojrzałość i cykl się powtarza. Antyczny dobry pasterz dba o swoje bydło. Wyprowadza na soczyste łąki, […]

Więzień ciała

  Z listu do Glaukosa Po przebudzeniu odprawiłam moje niewolnice, jak co dzień gotowe mi służyć. Sintacta zapewne udała się na targ. Nie po to, by zrobić zakupy, lecz, jak ją znam, by zapoznać się z wyglądem i smakiem owoców tropikalnych oraz zapachem drogocennych olejków przywiezionych na grzbietach osłów i mułów z Indii. Jestem jednak […]

W OBJĘCIACH PRZESTRZENI

rozmowa z Albertem Camus W meandrach żywiołu, żłobieniach rzek krasowa forma rzeźby, drążenie w dowodzie korab łamie napięcie, powierzchnia w szumach Daję nura w wir! w płazach triasu w karbonu torfie szukam majątku pępka badam powody płaczu źródeł* Syzyfowe prace Ten obraz nie daje mu spokoju. Męczy i gniecie od środka jak wielki guz, który […]

Pieśni z wysp samotnych

https://pl.wikipedia.org/wiki/Odyseusz#/media/File:The_return_of_Ulysses.gif Chciałbym wiedzieć, co działo się z marynarzami po buncie. Dlaczego udali się na odległą wyspę i w ciągu dwóch lat wzajemnie wymordowali? Co jest takiego w naturze ludzkiej, że nawet na rajskiej wyspie człowiek nie rezygnuje z brutalności? Takie niepotrzebne to wszystko* – zastanawia się Marlon Brando w roli Fletchera, dowódcy buntu marynarzy ze […]

Skoro piękna, to i dobra być musi!

  Nie bajkowo Dawno, dawno temu w odległej krainie żył sobie szczęśliwy król. Mieszkańcy miasta-państwa, którym władał, nie obawiali się wojen, w ich domach gościł dostatek. Król bowiem miał dobrą i kochającą żonę. A skoro była obdarzona powyższymi cnotami, jej szlachetny małżonek nie wątpił również w jej uczciwość. Kłopot w tym, że wszystko to nieprawda. […]

Ta sztuka skończy się źle, chyba że…

O pochodzeniu słów Na próżno pychą się wynosisz ponad własne „ja”. Przed porażką – wyniosłość, duch pyszny poprzedza upadek – skrupulatnie zapisał starożytny skryba w Księdze Przysłów. W Metamorfozach Owidiusza niebo karze pychę i zuchwałość. Niemądra żądza zwycięstwa popycha próżnego do zguby. Arachne wzywa do pojedynku mistrzynię tkaczek, którą jest sama Atena. Pallada uprzedza Ziemiankę, […]