Wszystkie wpisy autorstwa: Łukasz Muniowski

Powstanie umarłych. Historia pamięci 1944–2014 – Marcin Napiórkowski

Napiórkowski mocny cios wyprowadza już na początku książki: „Współczesne odczytania powstania nawiązują w mniejszym stopniu do tego, co działo się w roku 1944, w znacznie większym stopniu zaś do skomplikowanej historii pamięci” (s. 7). A potem jest tylko ciekawiej i lepiej. „Powstanie umarłych” to książka ważna, po której można obiecywać sobie wiele bez strachu przed […]

miastoMiastoMIASTO – recenzja komiksu „Testując apokalipsę”

Pierwsza część tytułu tej recenzji została zaczerpnięta z opowiadania Jacka Kerouaca, którego tematem jest paranoiczny strach jednostki przed miastem. I chociaż król bitników napisał je w 1955, ten typowy dla mieszkańców amerykańskich metropolii strach utrzymuje się do teraz. Jednym z ostatnich jego przykładów w szeroko rozumianej literaturze jest zbiór Toma Kaczynskiego.   Phil Hubbard twierdzi, […]

Kulturoznawstwo, czyli wprowadzenie do kultury ponowoczesnej – Grzegorz Dziamski

Na niedawnych obchodach radomskiego czerwca ’76 biskup Libera pozwolił sobie na krytykę „lewackiej polityki multi-kulti, dla której wszystkie kultury są jednakowo ważne”. To pokazuje, z jakim społecznym odzewem często spotyka się kultura ponowoczesna, której następstwem i nieodzownym elementem jest wspomniana wielokulturowość. Zauważenie przez biskupa jednakowej wartości wszystkich kultur wskazuje na zrozumienie zagadnienia, problematyczne jest natomiast […]

Przestrzeń literacka – Maurice Blanchot

Książka francuskiego pisarza została wydana w serii „Myśleć”, obok innych tytułów autorstwa takich tytanów intelektu jak Deleuze czy Badiou. Bardzo słusznie, bo jeśli można przypisać jej jedną nadrzędną funkcję, zdecydowanie jest nią pobudzanie do myślenia. Blanchot nie wyjaśnia, na czym polega istota pisania. Oczywiście próbuje, ale jednocześnie coś powstrzymuje go od przedstawienia w klarowny sposób, […]

Niewiele z Foucault – recenzja komiksu „Suicide Squad 1: Nadzorować i karać”

Tytuł pierwszego polskiego komiksu poświęconego Suicide Squadowi z nowego DC nawiązuje do jednej z najważniejszych książek z zakresu dwudziestowiecznej teorii krytycznej. Tekst Michela Foucaulta o szeroko rozumianych systemie sprawiedliwości i więziennictwie jest trudny, po części dlatego, że autor nie przyjmuje określonego stanowiska, a jedynie wskazuje różne wątki i możliwości ich interpretacji. Komiks trudny nie jest, […]

Sytuacja jest rozwojowa – recenzja komiksu „Deadpool: Łowca dusz”

Druga część przygód Deadpoola jest słabsza od poprzedniej. Nie znaczy to naturalnie, że to komiks zły, czy nawet nieudany. Nie jest tak też dlatego, że wszyscy byli prezydenci są zastąpieni jednym, w dodatku potencjalnym. Deadpool to nadal prześmiewczy i prześmieszny komiks, ale przeszkodą w wystawieniu bardzo wysokiej oceny jest zbyt duża i niekoniecznie potrzebna ingerencja […]

Śmiech morderców. Breivik i inni – Klaus Theweleit

Śmiech to naturalna, fizyczna reakcja na coś co nas bawi. Jego oczywistą konotacją jest radość. Uśmiechając się wysyłamy sygnał, że jesteśmy szczęśliwi, pośrednio zachęcając innych do cieszenia się razem z nami. Są jednak przypadki gdy śmiech budzi przerażenie, niesmak, nawet złość. Zwłaszcza gdy niewłaściwi ludzie reagują nim w niewłaściwych sytuacjach.