Aneta Kołat – Hura! Idę do szkoły! Opowiastki Ady i Grzesia

Pójście do szkoły jest dla dziecka nie lada przeżyciem. Często wiąże się ze stresem oraz innymi negatywnymi emocjami. Pomocą w przezwyciężeniu lęków może służyć książka Anety Kołat „Hura! Idę do szkoły! Opowiastki Ady i Grzesia”. Autorka jest nauczycielką edukacji wczesnoszkolnej, a także mamą Kacpra i Mai.

Książka ma formę listów pisanych przez dwójkę pierwszoklasistów – Adę i Grzesia. Podzielona jest na trzy części: „Poznajmy się!”, „Jesień i Zima” oraz „Wiosna i Lato”. Ada i Grześ stają się przewodnikami po pierwszej klasie. Wspólnie z czytelnikiem przeżywają obawy przed tym, czy sobie poradzą. Należy pamiętać, że dla dziecka wszystko jest ogromne – szkoła, starsi uczniowie, sala gimnastyczna. Dopiero później świat zaczyna się kurczyć.

Pomysł, by to dzieci wprowadzały swoich rówieśników w nową dla nich rzeczywistość szkolną, nie jest niczym nowym. Odpowiada psychologicznym potrzebom pierwszoklasistów. Po pierwsze, łatwo mogą utożsamić się z bohaterami. Po drugie, wierzą w ich rady bardziej niż w słowa dorosłych, którzy wszak nie są w takiej sytuacji jak oni.

Ada i Grześ opowiadają w sposób przystępny o swoich przygodach – zwiedzaniu szkoły, pełnieniu funkcji dyżurnego, pierwszych kłótniach, grzybobraniu, kuligach, balu karnawałowym czy konkursie recytatorskim. Niektóre historyjki mają jasne przesłanie dydaktyczne np. „Nie warto kłamać”. Inne skupiają się na ekscytujących dla uczniów wydarzeniach. W efekcie powstała opowieść o przyjaznym, pełnym przygód i ciekawych przeżyć świecie, w którym wszyscy starają się pomóc najmłodszym.

Barbara Augustyn

Autor: Aneta Kołat

Tytuł: „Hura! Idę do szkoły! Opowiastki Ady i Grzesia”

Ilustracje: Anna Wrzosek – Elbich

Wydawnictwo: Warszawska Firma Wydawnicza

Liczba stron: 110

Data wydania: 2012

About the author
Barbara Augustyn
Redaktor działu mitologii. Interesuje się mitami ze wszystkich stron świata, baśniami, legendami, folklorem i historią średniowiecza. Fascynują ją opowieści. Zaczytuje się w literaturze historycznej i fantastycznej. Mimowolnie (acz obsesyjnie) tropi nawiązania do mitów i baśni.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *