گفتگوی کوتاه با افشین شحنه تبار، مدیر انتشارات شمع و مه

درتا سواپا: آقای شحنه تبار گرامی، در ابتدای این گفتگو لطفا خودتون و نشر خود را به خواننده لهستانی معرفی کنید. نشر „شمع و مه” دقیقا درچه سالی فعالیت خود را آغاز کرد؟

افشین شحنه تبار: افشین شحنه تبار مدیر و موسس و صاحب امتیاز انتشارات شمع و مه در تهران و لندن هستم. این انتشارات ابتدا در سال 2001 در ایران به ثبت رسیده و پس از آن در سال 2007 نیز در انگلستان. این دو انتشارات در اصل هر دو یک هدف را دنبال می کنند و آن معرفی ادبیات ایران در بیرون از کشور است

د.س.: ایده تاسیس نشر ایرانی انگلیسی چه بود و کی به وجود آمد؟

ا.ش.ت.: ایده تاسیس این انتشارات زمانی به وجود آمد که جای خالی ادبیات ایرانی بخصوص در داستان نویسی و رمان در بیرون از کشور حس شد و در حالی که نویسندگان بزرگی در کشور فعالیت می کردند ولی هیچ نامی از آنان فضای جهانی نشر نبود و آنان کمتر شناخته شده بودند. پس از آن به دلایلی همچون عضو نبودن ایران در قانون جهانی کپی رایت و همچنین مسائل سیاسی که همیشه گریبان کشورهای منطقه خاور میانه را می گیرد تصمیم به تاسیس همین انتشارات در کشور انگلستان کرده تا در معرفی آثار کمتر دچار مشکل شوم و از آن پس همیشه به عنوان یک ناشر انگلیسی در کشورهای مختلف آثار را معرف کردم. این تصمیم در سال 2007 گرفته شد و در همان سال در لندن به ثبت رسید

د.س.: اهداف نشر „شمع و مه” چه است؟ تا به حال چند تا کتاب منتشر کردید و به کدام زبان ها؟ آیا در انتخاب کتاب ها برای ترجمه معیار های خاصر در نظر دارید؟ یک کم در باره کتاب هایی که چاپ کردید حرف بزنید لطفا

ا.ش.ت.: اهداف این انتشارات همان طور که در اول صحبت های خود گفتم معرفی ادبیات کلاسیک و معاصر ایرانی در مارکتینگ جهانی نشر و معرفی نویسندگان خوب ایرانی به مخاطبین خارجی بوده است. این انتشارات تا کنون بیش از 32 اثر به زبان های مختلف (اکثرا انگلیسی) چاپ و معرفی کرده است. و همچنین چندین اثر آماده چاپ دارد. اصولا این انتشارات تمرکز خود را بر روی ادبیات داستانی و رمان های معاصر از نویسندگان ایرانی داشته اما در این بین کتاب هایی از داشمندان در حوضه های علمی نیز کار کرده. از جمله یک اثر در زمینه ریاضیات به زبان انگلیسی که به صورت مشترک با خانه ریاضیات آلمان به چاپ رسانده که در یونسکو نیز ثبت شده یا کتابی بسیار کامل و جامع درباره نقش آرایه ها در هنر اسلامی و ایرانی که این کتاب نیز به صورت مشترک با دانشگاه لوزان سوئیس تالیف و توسط شمع و مه به چاپ رسیده و هم اکنون به عنوان کتابی رفرنس و مرجع در این دانشگاه استفاده می شود

د.س.: از آنجایی که یکی از اهداف شما انتشار آثار اصلی ادبیات معاصر فارسی به لهستانی است، می خواستم از شما بپرسم به نظر تون خواننده لهستانی خوب است با کدام خاصیت فرهنگ ایران بیشتر آشنا شود؟ چه چیزی در ادبیات معاصر ایران وجود دارد که فقط ممکن است توسط آثار ادبی به مخاطب رسانده شود؟

ا.ش.ت.: واقعیت این هست که این حرکت با کمک سرکار خانم درتا سواپا در حال شکل گیری هست و هنوز ما در شروع حرکت هستیم و نمی توانیم پیش بینی کنیم که لهستانی ها به چه نوع از رمان های ما استقبال نشان خواهند داد و البته در سالهای اخیر با زحمات خانم سواپا آثاری از زبان فارسی به زبان لهستانی ترجمه شده و در نشریات به چاپ رسیده است ولی از این پس این کار بصورت کتاب های در یک شکل و اندازه و بصورت مستمر به چاپ خواهد رسید و با توجه به نوع و سبک خاص داستان نویسی در ایران و توان بالای نویسندگان ایرانی و همچنین وجود مسائلی متفاوت در فرهنگ و زندگی ایرانیان می تواند برای مخاطب لهستانی زبان جذاب باشد. و همچنین با یک ترجمه خوب مطمئن هستم این کتاب ها در لهستان مخاطب خودش را پیدا می کند. در ضمن بد نیست بدانی همیشه علاقه و ارتباطی دو طرفه بین لایه های فرهنگی در دو کشور وجود داشته و جالب است بدانی دپارتمان زبان ادبیات فارسی در دانشگاه های لهستانی قدمتی بیشتر از تاسیس دانشگاه تهران دارد و این خود نشانه توجه مردم لهستان به این زبان می باشد

د.س.: از برنامه هایی که نشر شما نسبت به لهستان دارید بگویید

ا.ش.ت.: قصد ما پیدا کردن مترجمان و علاقه مندان به ادبیات ایرانی در لهستان است که به زبان و فرهنگ فارسی علاقه مندند و اینکه چاپ آثاری از نویسندگان ایرانی به زبان لهستانی و برگزاری سمینار و مجالس برای داستان خوانی دو زبانه و جلسات نقد کتاب با حضور نویسنده و مترجم در شهرهای مختلف لهستان و همینطور حضور هر ساله در نمایشگاه کتاب کراکف و دیگر برنامه های جذاب فرهنگی و ادبی. همچنین برگزای کارگاه های نقاشی و تصویرگری با حضور هنرمندان و نویسندگان ایرانی و لهستانی در کنار یکدیگر در هر دو کشور ایران و لهستان است

د.س.: خیلی ممنون. از وقتی که در اختبار خوانندگان لهستانی گذاشته اید سپاسگزارم 

ا.ش.ت.: با آرزوی نزدیکی هر چه بیشتر بین فرهنگ دو کشور بزرگ و با فرهنگ ایران و لهستان با یکدیگر