شهر داستان

کرمانشاه

از خواب که بیدار شوی، همین که آبی به صورتت بزنی، حینِ صبحانه خوردن می شنوی مادر داستان تعریف می کند. داستان آدم هایی که دیروز را با آن ها گذرانده. تازه این سر صبح است و اول کار. از در خانه که بیرون بزنی، تاکسی که سوار شوی، مسافر هم که نباشد، خودِ راننده تا سر مسیر سرگرم داستانت می کند. پشتِ میزی که باشی، همین که کتت را در بیاوری، سر و کله ی همکارت پیدا می شود و حوادث روزنامه ها را تعریف می کند. یا بازاری که باشی، مشتری که نباشد، کسبه ها توی مغازه ای جمع می شوند و حکایت و قصه می گویند. و یا دانشجو که باشی، استاد قبل از شروع کلاس، دست کم خاطره ای تعریف می کند. خلاصه توی این شهر همه داستان می گویند. به هر طرف رو کنی داستان می بینی و داستان می شنوی. همگی هم داستان های دست اول و اورجینال! باب میلِ هالیوود! انگار این مردم همان غارنشین هایی هستند که شبانه پای آتش گوشت گوزن به دندان می کشیدند و برای هم قصه می گفتند. انگار غارنشین ها را سوار ماشین زمان کرده ای، کوچانده ای کرمانشاه و بهشان گفته ای «بروید و این شهر را به داستان بکشید! فقط شکار ممنوع است!»

اصلا شاید همین باشد که اولین رمانِ این مملکت را یک کرمانشاهی نوشته. پر فروش ترین رمان ایرانی را هم همینطور؛ و خیلی چیزهای دیگر که در ادامه به چند مورد آن ها، مختصر اشاره می شود

نویسنده اولین رمان ایرانی یک کرمانشاهی است

نخستین رمان تاریخی ایرانی در سال ۱۲۷۸ خورشیدی در سه جلد تحت عنوان های « شمس و طغرا»، «طغرل و هما» و «ماری ونیسی» توسط محمدباقر میرزا خسروی کرمانشاهی نوشته شده است. این رمان به اوضاع آشفته ایران پس از حمله مغول ها می پردازد. محمدباقر میرزا خسروی کرمانشاهی، ۱۲۲۸ خورشیدی در کرمانشاه متولد شد. او از پیشوایان نثر نو ادبی و نویسنده نخستین رمان فارسی در تاریخ ادبیات ایران است

پرفروش ترین رمان ایرانی را یک کرمانشاهی نوشته است

«شوهر آهو خانم» که دو عنوانِ پرفروش ترین رمان ایرانی و اولین رمان رئال فارسی را یدک می کشد توسط یک نویسنده کرمانشاهی نوشته شده است. علی محمد افغانی، متولد ۱۳۰۳ خورشیدی در کرمانشاه است. افغانی، زمانی عضو سازمان نظامی حزب توده ایران بود که سال ۱۳۳۳ دستگیر شد. در دوره پهلوی ۵ سال در زندان به سر برد و پشتِ میله ها شوهر آهو خانم را نوشت. او هم اکنون در آمریکا زندگی می‌کند و سرگرم نوشتن به زبان انگلیسی است

یکی از محبوب ترین نویسنده های ایران کرمانشاهی است

علی‌اشرف درویشیان سال ۱۳۲۰در یک خانوادۀ کارگری در کرمانشاه به دنیا آمد. او خالق رمان «سال های ابری» و «سلول هجده» است و کتاب های او همیشه جزو پر فروش ترین کتاب ها بوده است و شخصیتش جزو محبوب ترین شخصیت های داستان نویسی ایران. درویشیان در داستان هایش به مردم طبقه پایین جامعه می پردازد. از مهم ترین جایزه های او می توان به جایزه سازمان دیده بان حقوق بشر و جایزه فرهنگی ادبی گلاویژ اشاره کرد

چخوفِ ایران کرمانشاهی است

منصور یاقوتی متولد ۱۳۲۷ در کرمانشاه است. او در داستان هایش به سبب توصیف فضاهای روستایی و زندگی دهقانی و نیز ارائه تصاویری واقع گرایانه و انتقادی از جامعه روستایی کردستان ایران، جایگاه مهمی در ادبیات اقلیمی کردستان ایران دارد. برخی از نویسنده ها و منتقدان ایران از جمله عباس معروفی، یاقوتی را به دلیل جملات کوتاه، ادبیات قائم به ذات و به دور از تقلیدش «چخوفِ ایران» می نامند. از جوایز او می توان به جایزه بهترین کتاب سال ایران از شورای کتاب کودک، برای مجموعه داستان «مردان فردا» اشاره کرد

دندانپزشکِ داستانِ ایران یک کرمانشاهی است

حامد اسماعیلیون متولد ۱۳۵۵ در کرمانشاه است. او در حال حاضر یکی از نویسنده های مطرح ادبیات داستانی ایران است و تا کنون موفق شده دو بار جایزه هوشنگ گلشیری را دریافت کند. اسماعیلیون در سال ۱۳۸۹ همراهِ خانواده به کانادا مهاجرت کرده است و هم اکنون در شهری کوچک به نام هانوور در دو ساعتیِ تورنتوی کانادا زندگی می‌کند و سرگرم دندانپزشکی و نویسندگی است.

نویسنده اولین رمان گوتیک ایران کرمانشاهی است

پیمان اسماعیلی متولد 1356 در تهران است. پدر و مادر اسماعیلی کرمانشاهی هستند و پیمان، دوران کودکی و نوجوانی خود را کرمانشاه زندگی کرده. مجموعه داستان «برف و سمفونی ابری» او توانست جوایز معتبر زیادی از جمله جایزه هوشنگ گلشیری، جایزه منتقدین مطبوعات ایران و.. را دریافت کند. او نویسنده رمانِ «نگهبان»، اولین رمان گوتیک ایران است. هم اکنون پیمان اسماعیلی به همراه خانواده اش در استرالیا زندگی می کند.

در پایان باید بگویم زیادند نویسنده های کرمانشاهی مطرح در ادبیات داستانی ایران، که پرداختن به آن ها در این مجال نمی گنجد. تنها به نام آن ها اشاره می کنم. لاری کرمانشاهی، ناهید کبیری، فریبرز ابراهیم پور، اسماعیل زرعی، فرهاد حیدری گوران، محمدرضا گودرزی، محمدرضا کلهر، مرتضی حاتمی، فریبا حاج دایی، آرش سنجابی، نسرین هاشمی فر، محمود شاه محمدی، آرش محمودی و حسین فعله گری. امیدوارم این یاددشت، شناخت کوتاهی باشد از شهر داستانِ ایران و برخی نویسنده های پیر و جوانش.

About the author
Amir Sanjabi
امیر سنجابی - سالِ هزار و سیصد و هفتاد (1991) کرمانشاه متولد شده م و ساکن کرمانشاهم. داستان نویسی رو از سال 1389 شروع کرده م و پنج ساله که می نویسم. داستان هام بیشتر تو نشریات استانی و منطقه ای چاپ شده ن. سال گذشته تو جشنواره داستان دانشجویی کاغذ کاهی شرکت کردم و تو بخش فرهنگ، مقام اول رو آوردم. و همچنین با مجموعه داستان در دست چاپ "انارهای ترک خورده" تو اولین دوره برگزاری جایزه ادبی کرمانشاه شرکت کرد م و به مرحله آخر داوری رسیدم و جزو سه کاندید نهایی دریافت جایزه شدم. امسال هم داور مرحله ی اول جشنواره داستان لیراو بودم. کنار داستان نویسی، خبرنگاری و روزنامه نگاری هم می کنم و با خبرگزاری کرد پرس، هفته نامه ی آوای کرمانشاه، هفته نامه نقد حال کرمانشاه و.. کار کرده ام. همچنین دانشجوی روانشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه ام و با نشریه علمی دانشگاه همکاری میکنم.

2 komentarze

  1. مطلب خوبی بود و تاحدودی ما را از سابقه فرهنگی و ادبی این استان فرهنگ پرور کشور در حوزه ی ادبیات داستانی آگاه ساخت .
    ممنون

  2. درود به امیرسنجابی نویسنده ی جوان کرمانشاهی که دلش برای ادبیات ملی و داستان کرمانشاهان می تپدو برای معرفی آن به جامعه ی هدف فعال و پرتلاش است.
    دستش درد نکند.
    اطلاعات خوب و مفید و مختصری ارائه داده است.
    از خانم سواپا مدیر محترم سایت هم سپاس گزارم که فضایی را برای معرفی ادبیات معاصر ایران زمین مهیا کرده است.

    با تشکر و سپاس

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *